Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Εργάστηκε ως φιλόλογος και σύμβουλος φιλολόγων στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση.
Έχει εκδώσει εννέα ποιητικά βιβλία, μεταφράσεις αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης (Σαπφώ, Ήριννα και επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας), ένα βιβλίο με λυρικά αφηγήματα και μία συλλογή δοκιμίων. Για τη συλλογή Το μετρό (2004) της απονεμήθηκε το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών και για τη συλλογή Η πήλινη χορεύτρια (2019) το βραβείο Λάμπρου Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών. Το βιβλίο Ναυαγού τάφος ειμί (2016) ήταν στη βραχεία λίστα του Κρατικού Βραβείου Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας του σχολικού βιβλίου Νεοελληνική Λογοτεχνία Θεωρητικής Κατεύθυνσης (ΟΕΔΒ 1999).
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, αραβικά, γερμανικά και ρουμάνικα, και η συλλογή Το μετρό (2004) στα ιταλικά.
Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Κλασική Φιλολογία και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων για δύο θητείες. Από το 2007 διδάσκει ελληνική ποίηση στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Τα δύο τελευταία βιβλία της από τις εκδόσεις Κέδρος: Σαπφώ, Τα ποιήματα, Πρόλογος - Μετάφραση - Σημειώσεις, Τασούλα Καραγεωργίου (2022) και Η Ανδρομάχη όταν λιώσουν οι πάγοι (2024).