ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΟΥΛΑ

ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΟΥΛΑ

Η Κωστούλα Μητροπούλου γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1933. Εξέδωσε, όσο ζούσε, 46 τίτλους συνολικά. 21 μυθιστορήματα, 12 συλλογές με διηγήματα, 3 νουβέλες, ένα χρονικό, 8 θεατρικά έργα και μια επιλογή από άρθρα της δημοσιευμένα στην εφημερίδα "Έθνος", όπου συνεργαζόταν δώδεκα χρόνια με στήλη δική της. Της απονεμήθηκε το Βραβείο Πεζογραφίας των Δώδεκα στα 1963 για το "Πρόσωπα και φιγούρες", το Βραβείο Καλύτερου Έργου και Παράστασης για το "Τέσσερις ερημιές" το 1977, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη "Μεγέθυνση" στα 1984 και το Βραβείο European Script Fund για το σενάριό της "Το παλαιοπωλείο στην Τσιμισκή" στα 1989. Σπούδασε Νομικά και παντρεύτηκε τον Μανόλη Παπουτσάκη. Ο διεθνισμός στα κείμενά της και στη ζωή της, την έφερε κοντά στα νέα "ρεύματα" της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής όπου μεταφράστηκε ως πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας. Έργα της που μεταφράστηκαν είναι: "Το χρονικό των 3 ημερών" (Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία), "Περιθωριακή ζωή" (Γερμανία, Ολλανδία), "Μουσική για μια αναχώρηση" (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία), "Νταλίκα" (Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο), "Έξι ρόλοι για σολίστες" (Γαλλία, Ιταλία, Βενεζουέλα), "Ο Τελεταίος μου ρόλος", "Η πρόβα", "Το τέλος" (Λατινική Αμερική, Ν. Υόρκη), "Η τελευταία παράσταση" (Αυστραλία), "Το μυθιστόρημα της νύχτας", "Όσκαρ", "Τεμαχισμένη επιθυμία" (Κολωνία), "Με τον νόμο", "Τεμαχισμένη επιθυμία, ένας ρόλος για κλόουν" (Μόναχο), "Το Ρίσκο" (Γαλλία, Ελβετία), "Η φωτογραφία του σταθμού είσαι εσύ" (Ιταλία), "Να φτύνεις αίμα, να λες έφαγα βύσσινο" (Ιταλία). Γνωστοί συνθέτες όπως οι: Μάνος Λοΐζος, Λουκιανός Κηλαηδόνης, Νίκος Δανίκας, Χρήστος Νικολόπουλος κ.ά. έχουν μελοποιήσει στίχους της που θα βγουν σε δίγλωσσο τόμο στην Ιταλία. Στη δικτατορία υπέγραψε το Μανιφέστο των 18 Συγγραφέων και "σώπασε" μαζί με άλλους. Διδάσκεται στα ελληνικά Πανεπιστήμια, στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Μεξικό και Σικελία. Κυκλοφορούν μελέτες για τα βιβλία της και το θέατρό της.
Πέθανε σε ηλικία 71 ετών στις 31 Γενάρη του 2004.