Ο ΗΛΙΘΙΟΣ

11.16€ 9.49€

Συγγραφέας: ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ, ΦΙΟΝΤΟΡ
Έτος έκδοσης: 2006
ISBN: 978-960-04-3261-9
ΣΕΛ.: 104
Σχήμα: 17 Χ 24
Γλώσσα πρωτοτύπου: Ρωσικά
Μετάφραση: Ρόσιτς, Γκάγκα (διασκευή)
Μαλακό εξώφυλλο

Το βιβλίο δεν είναι διαθέσιμο αυτή τη στιγμή

Η θεατρική διασκευή ενός από τα κορυφαία έργα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα.

Εμβαθύνοντας μοναδικά στην ψυχολογία των ηρώων του, ο Ντοστογιέφσκι περιγράφει στον Ηλίθιο (1868) την ιστορία του επιληπτικού πρίγκιπα Μίσκιν, ο οποίος ύστερα από μακροχρόνια παραμονή και θεραπεία στην Ελβετία, επιστρέφει στην Πετρούπολη. Αφοπλιστικά αθώος και ανιδιοτελής για τους κοσμικούς κύκλους της μεγαλούπολης, όταν κληρονομεί μια μεγάλη περιουσία βρίσκεται αναπάντεχα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αντιμέτωπος με την περιέργεια, το σαρκασμό και την υστεροβουλία των άλλων: οι άντρες τον θεωρούν «ηλίθιο», αδυνατώντας να κατανοήσουν το χαρακτήρα του, ενώ οι γυναίκες τον ερωτεύονται γοητευμένες από την απόκοσμη φύση του, παρασυρμένοι όλοι σε μια δίνη γεγονότων μέχρι το τραγικό τέλος.

Η Γκάγκα Ρόσιτς, η οποία με ξεχωριστή ευαισθησία απέναντι στο πρωτότυπο έργο και συνέπεια ως προς τους θεατρικούς κώδικες, υπογράφει τη μετάφραση και τη θεατρική διασκευή, σημειώνει στον πρόλογο της έκδοσης:

«Κάθε προσαρμογή ενός μυθιστορηματικού κειμένου σε θεατρική μορφή είναι ένα τολμηρό, πολυδάπανο, θα έλεγα, εγχείρημα. Κατ’ αρχάς, όσον αφορά στο ρίσκο που αναλαμβάνει ο εκτελεστής, κι έπειτα στο χρόνο, στα περιορισμένα εκφραστικά μέσα και στην άνιση αναμέτρηση με τα νοήματα, που ξεπερνούν κατά πολύ το περιθώριο της θεατρικής αντίληψης. Οπότε, κάθε τέτοιο εγχείρημα είναι ουσιαστικά μια προσωπική συναναστροφή με τον συγγραφέα και το κληροδότημά του.
Στον Ντοστογιέφσκι ορκίστηκα νέα ακόμα. Μέχρι στιγμής, ο Ηλίθιος με ακολουθεί άγρυπνα στο μικρό μου οδοιπορικό. Σπίθα αυτής της διασκευής υπήρξε μια ασυγκράτητη ανάγκη που δεν φιλοδοξεί να αναπαραστήσει το λαμπρό μυθιστόρημα, αλλά τον απόηχό του μέσα μου. Αναγκασμένη να περιορίσω τους ήρωες και τη δράση, κοιτάζω αυτή τη στιγμή σαν μπροστά σε μια λαιμητόμο, έτοιμη, ωστόσο, να επιστρέψω μέχρι και το εισιτήριο για τον Παράδεισο. Ούτως ή άλλως, η αιωνιότητα του Ντοστογιέφσκι αντηχεί ακόμη και σε μία σπιθαμή χώρου.»