Ο Μάνος, φερετροποιός στην Αθήνα του ’41, ξυπνάει στο νοσοκομείο ύστερα από την απόπειρα αυτοκτονίας του. Κάτω απ’ το παράθυρο του θαλάμου του ο γερμανικός στρατός διασχίζει τους δρόμους της πρωτεύουσας νικητής, κι ωστόσο αυτή η εισβολή νιώθει να τον ελευθερώνει. Η εθνική ήττα, με έναν αναπάντεχο τρόπο, μεταμορφώνεται στη λύτρωσή του, οδηγώντας τον από το προσωπικό του σκοτάδι σε μια καινούργια αλήθεια.
Στους μήνες που ακολουθούν, ο κλοιός της Κατοχής σφίγγει απάνθρωπα, η πόλη λιμοκτονεί και στους παγωμένους δρόμους μένουν άταφοι οι νεκροί της. Τότε ο Μάνος έρχεται αντιμέτωπος με τις ενοχές, τα μυστικά και τη θαμμένη του αγάπη, καθώς καταστρώνει ένα σχέδιο για να κερδίσει πίσω τον εαυτό του.
Τι μπορεί να μας κρατήσει όρθιους όταν όλα καταρρέουν; Ένα βαθιά αισιόδοξο μυθιστόρημα για τη δύναμη που βρίσκει η ζωή να προχωρήσει.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Η γνωριμία μου με το συγγραφέα ξεκίνησε με το του βιβλίο Η γκιλοτίνα του Ναυπλίου. Ένα βιβλίο με το οποίο ξεκίνησα για κάποιο λόγο πολύ επιφυλακτικά και τελείωσα συμπεριλαμβάνοντας το στη λίστα με τα βιβλία που αγαπώ. Όταν λοιπόν ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο Ο θυριδοποιός, πάλι από τις εκδόσεις Κέδρος, ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι θα μου αρέσει μεν αλλά δεν θα με εξιτάρει δε, στο βαθμό που το έκανε το πρώτο βιβλίο. Φανταζόμουν ότι δεν μπορεί ένας συγγραφέας να κάνει διπλή συνεχόμενη λογοτεχνική επιτυχία. Διαψεύστηκα ολοκληρωτικά. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στη κατοχική Αθήνα του 41. [...] Ο συγγραφέας δεν ωραιοποιεί καμία κατάσταση αλλά τη παρουσιάζει στις πραγματικές της διαστάσεις όπως ακριβώς υπήρξε χωρίς υπερφίαλες περιγραφές προκειμένου να μας προκαλέσει τον οίκτο. Εξάλλου δεν είναι απαραίτητο. Η κατάσταση από μόνη της το κάνει. [...] Εκείνο που επίσης αξίζει να αναφερθεί είναι το χιούμορ που μέσα από τη πένα του συγγραφέα, υπάρχει στο μυθιστόρημα και για μένα είναι ένα επίτευγμα του αξιοθαύμαστο διότι συμπλέκεται σε ένα κείμενο -μυθιστόρημα που δεν είναι κωμικό. Μικραίνει τις αποστάσεις ανάμεσα στα πρόσωπα, φτιάχνει κώδικες και στήνει γέφυρες επικοινωνίας και μια συναισθηματική οικειότητα του αναγνώστη με τους ήρωες. Ένα συγκινητικό, ανθρώπινο , συγκλονιστικό μυθιστόρημα για την ανθρώπινη δύναμη που μέσα στη μαυρίλα που επικρατεί μας δείχνει το δρόμο της αισιοδοξίας. Γιατί η ζωή βρίσκει πάντα τρόπο να προχωρήσει.
Γεωργία Χατζηχρήστου, Book Tales, 22/04/2024
Ο Φαίδων Κυριακού με είχε εντυπωσιάσει με το βιβλίο του η Γκιλοτίνα του Ναυπλίου. Με τον θυριδοποιό ακόμα περισσότερο γιατί αποδεικνύει πως έχει να δώσει πάρα μα πάρα πολλά πράγματα στην Ελληνική Λογοτεχνία. Μετουσιώνει τα κείμενα του σε ένα μοναδικό απόσταγμα διδαχής μέσα από την συναισθηματική συντριβή των ηρώων του. Την συναισθηματική συντριβή που έρχεται μέσα από την ρεαλιστική αποδοχή λαθών τους. Και μέσα από την συγκλονιστική απόδοση και αποτύπωση των συνθηκών που τους οδηγούν σε συγκεκριμένες κινήσεις σε συγκεκριμένες αποφάσεις και σε συγκεκριμένα συναισθήματα. Γινόμαστε πολλές φορές κριτές των άλλων χωρίς να αναζητάμε τις δικές τους αλήθειες και πως ο καθένας από αυτούς έρχεται αντιμέτωπος με τα γεγονότα. Στον θυριδοποιό ακολουθώντας την ιδιαίτερη πλοκή και το ξεδίπλωμα των χαρακτήρων θα αλλάξουμε άποψη για πολλά πράγματα. [...] Η πένα του συγγραφέα τρυπά έως το μεδούλι την ψυχή του πρωταγωνιστή. Δεν αφήνει κανένα αδιευκρίνιστο κομμάτι της λογικής του, κανένα σκοτεινό κομμάτι της ψυχοσύνθεσης του στο απυρόβλητο. Έτσι ένας ήρωας κατορθώνει από μισητός να γίνει αγαπητός. Από την πτώση του να οδηγηθεί στην κορύφωση και στην αποθέωση της εξιλέωσης του.
Γεωργία Ρετετάκου, vivlionerga, 21/04/2024
Χρόνος: 1941 Τόπος: Αθήνα Συνθήκη: Γερμανική κατοχή Συνέπεια: Πείνα Αποτέλεσμα: Θάνατος
Αυτή θα μπορούσε να είναι η ταυτότητα του background ενός έργου ζωγραφικής στο ύφος των μεγάλων τοιχογραφιών του Ντιέγκο Ριβέρα, όπου θα απεικονιζόταν το σκηνικό που κυριαρχεί στο τιτλοφορούμενο μυθιστόρημα του Φαίδωνα Κυριακού «Ο Θυριδοποιός». [...] Αν και ο Φαίδωνας Κυριακού έχει στήσει το μυθιστορηματικό του κάδρο σε ένα πολυχρησιμοποιημένο από ομοτέχνους του σκηνικό, εκείνο που απομένει στο κατασταλαγμένο αναγνωστικό απόσταγμα είναι η επιδεξιότητα του να το απογυμνώσει από κάθε μανδύα μνημειακότητας, να το απαλλάξει από τα «ακραιφνή κράματα» ιστορικής παρρησίας, να αποτρέψει με γενναιότητα τη δημιουργία «ηρωικών πορτραίτων» κλπ., και εν τέλει, να υπερβεί το καλοκουρδισμένο γίγνεσθαι της πλοκής για να αναδείξει τις νοερά επικρεμάμενες συνιστώσες του μυθιστορηματικού του θέματος, που ξεπερνούν κάθε τοπικό και χρονικό σύνορο, αποδεικνύοντας πως ένα θέμα όσο και τετριμμένο να είναι, όπως καλή ώρα η περίοδος της κατοχής, της οποίας τον καμβά επέλεξε να τεντώσει στο μυθιστορηματικό του τελάρο, μπορεί, αν κεντηθεί με καλλιεργημένη φαντασία και όχι πάνω σε ξεπατικωμένο μοτίβο, να δημιουργήσει ένα νέο έργο που θα αναμετρηθεί επάξια με τα πάμπολλα προγονικά του, τοποθετώντας ένα ακόμα κομμάτι στο αιωνίως ατελές παζλ του ιστορικού τραύματος της γερμανικής κατοχής και των διαγενεακών επιπτώσεων του.
Άννα Ρω, fractal, 17/10/2023
Ο Φαίδων Κυριακού είναι αδύνατον να μην εντυπωσιάσει κάποιον με την γλαφυρή γραφή του, τους γεμάτους πάθη αλλά και ευαισθησίες ήρωες του, τις συγκλονιστικές ιστορίες που δημιουργεί στα βιβλία του, αλλά και την πολυεπίπεδη προσωπικότητα του και τις εντυπωσιακές σπουδές του. Αρχικά ονειρευόταν να γίνει φυσικός, γιατί όπως ο ίδιος δηλώνει, ο κόσμος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για να μείνει ανεξήγητος. Αποφοίτησε με άριστα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το 2018 έγινε διδάκτωρ με αντικείμενο μελέτης τα καρδιαγγειακά μοσχεύματα πάνω στα οποία εργάζεται ως ερευνητής στην Αγγλία. Παράλληλα όμως, ζωγραφίζει, χορεύει αργεντίνικο τάνγκο και μας ταξιδεύει μέσα από τις συγκλονιστικές ιστορίες που στγγράφει. Το ταξίδι του στον κόσμο της συγγραφής ξεκίνησε μεσα από τα παιδικά βιβλία. Με αφορμή το νέο του βιβλίο που έχει τίτλο ο “Θυριδοποιός”, και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ΚΕΔΡΟΣ”, ο Φαίδων Κυριακού μίλησε για το ταξίδι του στη συγγραφή, για όλα όσα ανακάλυψε για την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής μέσα από τη δημιουργία του βιβλίου του, αλλά και το πώς εμπνεύστηκε τον κεντρικό ήρωα της ιστορίας, τον “Μάνο”, έναν άνθρωπο που κάνει ένα από τα πλέον ιδιαίτερα επαγγέλματα στην Αθήνα το 1941. Τέλος μας προσκάλεσε να ζήσουμε μια συναρπαστική ιστορία και να μάθουμε όλα όσα δεν γνωρίζουμε για την περίοδο της κατοχής μέσα από τις σελίδες του υπέροχου “Θυριδοποιού”.
Συνέντευξη στη Σοφία Αποστολίδου, woman.gr, 05/10/2023
«Ο θυριδοποιός» του Φαίδωνα Κυριακού είναι το πρώτο του βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου και ομολογώ ότι δεν το άφησα από τα χέρια μου μέχρι να φτάσω στην τελευταία σελίδα. [...] Μια ιστορία αγάπης με φόντο της Αθήνα της κατοχής, του λιμού, των πτωμάτων στους δρόμους γραμμένη με έναν σεβασμό στους ήρωες, στους νεκρούς, στην ιστορία. (...) Δεν θα πω σχεδόν τίποτα για την υπόθεση καθώς το βιβλίο έχει την πλοκή μιας νουάρ ιστορίας ηρωισμού με φόντο την Αθάνη της πείνας και και της κατοχής. Και σε αυτόν τον τομέα ο συγγραφέας μας δίνει με έξοχο τρόπο την αγωνία και τη δράση που απαιτείς ως αναγνώστης. Παράλληλα όμως σκιαγραφεί με πολύ ιδιαίτερο τρόπο τον εσωτερικό χαρακτήρα των ηρώωνω που παρελαύνουν στις σελίδες του Θυριδοποιού.
Γιάννης Καφάτος, Utopia, 15/07/2023
"Μάνος. Συγκεντρώνει πάνω του πολλά χαρακτηριστικά που δεν είναι ηρωικά, όπως η αυτολύπηση και η βαθιά απογοήτευση για το ποιος είναι. Ο Φαίδων Κυριακού τον επέλεξε ως κεντρικό του ήρωα, αφιερώνοντας όλο το μυθιστόρημα στην ενδοσκόπηση της ψυχής του. Ο αντιήρωάς του, όπως τον αποκαλεί, έχει δύσκολα παιδικά χρόνια, κυρίως, εξαιτίας της δουλειάς του πατέρα του. «Αυτό το βάρος, όμως, είναι η κινητήρια δύναμη για όλα όσα θα προσπαθήσει να καταφέρει μέσα στις σελίδες του βιβλίου», διευκρινίζει στο Vivlio-life ο συγγραφέας προσθέτοντας κι ένα σημαντικό μήνυμα προς όλους μας «…είναι ένα παράδειγμα ότι πολλές φορές η ζωή καταφέρνει και βρίσκει τελικά φως μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι. Αυτό είναι ένα γεγονός ανεξάρτητο από το τι μας λένε τα μυθιστορήματα, αλλά συχνά χρειαζόμαστε την τέχνη για να μας το υπενθυμίζει»."
Συνέντευξη στη Μαρία Τσακίρη, vivlio-life, 08/07/2023
«Η γραφή είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας»
"Από τις θετικές επιστήμες στο ιστορικό μυθιστόρημα. Από ερευνητής καρδιαγγειακών μοσχευμάτων, biomedical engineering, και data analyst στην τέχνη του λόγου και τη συγγραφή έργων παιδικής λογοτεχνίας και λογοτεχνίας ενηλίκων, θα έλεγε κανείς ότι χρειάζεται μια αλματώδης πορεία για να φτάσει κανείς εκεί. Έτσι είναι και πόσο εύκολο υπήρξε στην περίπτωσή σας αυτό το άλμα;
- Τόσο η συγγραφή όσο και η επιστήμη υπήρξαν πάντοτε στον πυρήνα των ενδιαφερόντων μου. Ποτέ δεν ένιωσα ότι κάνω κάποιο άλμα από τον έναν χώρο στον άλλο. Από μικρός ήθελα να προχωρήσω και στις δύο πορείες και η μεγάλη δυσκολία ήταν – και φυσικά παραμένει – πώς μπορώ να το κάνω σε ένα επίπεδο που να με ικανοποιεί, με δεδομένο ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος. Αυτή η παράλληλη πλεύση, κατά καιρούς, είναι πράγματι μία δύσκολη συνθήκη, αλλά οι άνθρωποι είμαστε πολυδιάστατα όντα. Νομίζω ότι θα είχαμε έναν καλύτερο και πιο ενδιαφέροντα κόσμο εάν καταφέρναμε να αναπτύξουμε όλα όσα έχουμε μέσα μας."
Συνέντευξη στην Βιργινία Αυγερινού, literature, 18/06/2023
Ο ψυχοπομπός-φερετροποιός αφηγητής μνημονεύει έναν κόσμο αφανισμένο, ανθρώπους κακοζώητους και κακοθάνατους, που τους σκέπαζε ένας άλλος ουρανός. Συνομιλεί με τα αρχέγονα σκοτάδια και τον μαύρο Θάνατο και αποτυπώνει το θάμβος της συλλογικής μνήμης και τον σεβασμό που αρμόζει στους αγαπημένους μας νεκρούς.
Πίσω από τη φανερή μελωδία της γλώσσας του Φαίδωνα Κυριακού αφήνει να διακρίνεται τόσο καθαρά ο ίσκιος της απώλειας, απώλειας οριστικής και αμετάκλητης, προσώπων, τόπων, κόσμου, ίσως και εαυτού. Σπάνια συναντάμε τόσο ελλειπτικό και καίριο λόγο, που αντλεί από το βαθύ κοίτασμα των νεκρών. Αν δεν υπήρχε ο θάνατος ποιος γλύπτης, ποιος συγγραφέας, ποιος ποιητής θα δούλευε για την αθανασία;
Ένα βαθιά αισιόδοξο μυθιστόρημα αν και μακάβριο, για τη δύναμη που βρίσκει η ζωή να προχωρήσει, για το πόσο σημαντικό είναι να ονειρεύεται κανείς, για το πόσο μεγάλο μάθημα είναι ο θάνατος.
Κομψό, λεπτοφτιαγμένο, μελαγχολικό.
Ένα πολύ καλό μυθιστόρημα, από ένα μεγάλο λογοτεχνικό ταλέντο.
Κώστας τραχανάς, vivlio-life, 15/06/2023
Ο συγγραφέας μας δίνει μία διαφορετική ιστορία απ' όσες έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε για την περίοδο της γερμανικής κατοχής στην χώρα μας. Όχι, η αντίσταση δεν πρωταγωνιστεί με τον τρόπο που μπορεί να φανταζόμαστε, αλλά μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μας παρουσιάζεται μία ιστορία με κεντρικό πρόσωπο τον άνθρωπο και την ανάγκη του για επιβίωση, ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Τον άνθρωπο που μέσα σε όλη αυτήν την καταστροφή, προσπαθεί να παραμείνει άνθρωπος και να επιβιώσει δίχως να χάσει τον εαυτό του. Τον άνθρωπο που θα φτάσει στα άκρα, όχι μόνο για να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του, μα για να βρει την δύναμη να προχωρήσει μπροστά με οδηγό την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Ναι, το ξέρω πως με τα δεδομένα και τα δεινά εκείνης της εποχής όλο αυτό φάνταζε ακατόρθωτο. Ήταν, όμως, έτσι; [...] Για μένα ο συγγραφέας Φαίδων Κυριακού είναι ένας από τους πιο ολοκληρωμένους συγγραφείς που είχα την καλή τύχη να διαβάσω έργα του.
Kυριακή Γανίτη, DominicaAmat, 06/06/2023