Κυριακή. Μια Κυριακή μέσα στον πόλεμο. Τα όπλα σιωπούν. Μια ομάδα κυνηγημένων χωρικών βρήκαν την ευκαιρία να πλύνουν τα ρούχα τους, να μπαλώσουν τα τσαρούχια τους, να πούνε ιστορίες απ’ τα παλιά. Ανάμεσά τους ένα αγόρι, ο Παύλος, που το φωνάζουν Αστεράκι, αφού του αρέσει να μετράει τ’ άστρα. Το μεγάλο του όνειρο εδώ και χρόνια είναι να στείλει εκεί πάνω ένα χαρταετό. Σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα, Κυριακή, τα όπλα σιωπούνε, ο ουρανός καταγάλανος, Μαζί με τη μάνα, τον πατέρα, και το γάιδαρο τον Ντόρκα και την περήφανη σκύλα την Άρπα παίρνουν τον ανήφορο για το ξέφωτο. Σε λίγο ο χαρταετός κερδίζει ύψος, ανεβαίνει και ανεβαίνει. Ο σπάγκος της καλούμπας ξετυλίχτηκε, το Αστεράκι πατάει στις μύτες των ποδιών του για να ανέβει ο κόκκινος χαρταετός του πιο ψηλά. Τότε ακούγεται ένα μακρινό βουητό. Έρχεται απ’ τον ουρανό. Έτσι μακρινό που είναι, μοιάζει με βουητό ενός μεγάλου εντόμου...