Ο Βασίλης Κατσικονούρης είναι το νέο μέγα κέρδος του θεάτρου μας […] Διακονεί ως δραματουργός το είδος εκείνο της σκηνικής γραφής που ορίζεται ως κριτικός ρεαλισμός, δηλαδή μια πιστή ηθογράφηση της κοινωνίας με τολμηρή χρήση ενός οξέος νυστεριού που με σταθερό χέρι και πόνο ψυχής βυθίζεται στα έγκατα και ανιχνεύει, κόβοντας και απορρίπτοντας, τα σεσηπότα μέλη του άρρωστου οργανισμού […] Στο έργο του Οι Αγνοούμενοι τολμά να βάλει το νυστέρι σε μια ευαίσθητη και χαίνουσα πληγή του κοινωνικού μας ιστού.
Μελετά με διάκριση και σαφήνεια την αποξένωση, την αλλοτρίωση και την απελπιστική μοναξιά του σύγχρονου Έλληνα μικροαστού και μεγαλοαστού…
Κώστας Γεωργουσόπουλος, Φεβρουάριος 2008
«[…] Για να είμαι πιο ακριβής, θα έλεγα ότι το θέμα του έργου δεν είναι οι αγνοούμενοι, αλλά οι Αγνοούντες. Και ο φόβος, ή αλλιώς η Άγνοια. Δε με ενδιέφερε – και πιστεύω ότι αυτό θα φανεί στην παράσταση – να πολιτικολογήσω ή να ηθικολογήσω (με τη στενή έννοια των όρων), ούτε, εννοείται, να εθνικολογήσω. Τώρα, αν, εκ παραδρομής, ενοχληθούν και κάποιοι, αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω μόνο πως έγραψα ένα έργο για το έγκαυμα της μνήμης.
Όνειδος να ξεχνάς, ώσπου να σβήσεις.
…Κι οδύνη να θυμάσαι, μέχρι να καείς.»
Β. Κ., Αύγουστος 2007
Το έργο Οι Αγνοούμενοι – μία ενδιαφέρουσα ζωή γράφτηκε το 2005 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Φεβρουάριο του 2008 στο θέατρο Ροές από την Εταιρεία Θεάτρου «Σαλτιμπάγκοι».