Η Βέτα, που προσπαθεί να αποτελειώσει τον γάμο της με νεκρούς καρπούς, η Μαρία, που σκάει τα τόπια των παιδιών για να εκδικηθεί, ο Μηνάς, που μπαίνει στη Βίλα Αμαλία για να βγει από τη ζωή του αστυνομικού έστω και για λίγο, ο Nίκος, που βιάστηκε να φτύσει το χρήμα κι όταν αυτό έπεσε στα χέρια του ήταν πολύ σκληρό για να το τσακίσει, η Εύα, που δάγκωσε το μήλο για να βγει από τον νεκρό γάμο της ξανά στη ζωή.

Ανθρώπινες, απρόσμενες σε πρώτη ανάγνωση διαδρομές που χαράζονται υπογείως, όσο οι σπόροι προηγούμενων γεγονότων και επιλογών, καλά κρυμμένοι στο χώμα, φυτρώνουν και απλώνουν τις ρίζες τους, για να θρέψουν τους μελλοντικούς τους καρπούς.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Η γλώσσα άμεση με στοιχεία προφορικότητας, αποφλοιωμένη από λογοτεχνικές εξάρσεις σε ναρκώνει, σε παραπλανά με την επιτηδευμένη απλότητα της, ακολουθώντας την παράδοση σπουδαίων αμερικανών διηγηματογράφων. Ακόμη και η υπερβολική χρήση της παρομοίωσης …η ξεχειλωμένη κάλτσα στο πόδι του σαν χρησιμοποιημένη καπότα…απαρατήρητος σαν μυγάκι στο τζάμι…, ενσωματώνεται και υπηρετεί το σώμα του βιβλίου.
Σταύρος Χατζηθεοδώρου, Ο Αναγνώστης, 03/2020
https://www.oanagnostis.gr/diigimata-esoterikis-kaysis-toy-stayroy-chatzitheodoroy

Το γράψιμο της Σπινάσα είναι αφόρητα ειλικρινές και απίστευτα καθαρό, η γλώσσα της είναι αστική καθομιλουμένη, που πάει να πει πως εμπεριέχει τα πάντα. Από ευγένεια ως μπινελίκι, από πόθο ως εφιάλτη, το «σπόροι για φύτεμα» είναι καθηλωτικό. Μπράβο της.
Στέφανος Τσιτσόπουλος, Athens Voice, 24/02/2020
https://www.athensvoice.gr/culture/book/624683_i-rozita-spinasa-egrapse-sporoi-gia-fytema