Ο Νίκος Καββαθάς γεννήθηκε χωρίς ψυχή. Συνέλαβε την ιδέα της μεγαλειώδους εκδίκησής του, όταν συνάντησε την Άννα, το αρχέγονο αντίθετό του: μια γυναίκα εμπνευσμένη, έμπλεη συναισθημάτων, μια ψυχή τόσο πλούσια, που σπέρνει μέσα του το πρώτο συναίσθημα που ένιωσε ποτέ· εκείνο της αγωνίας. Κάπως έτσι, μια ερωτική ιστορία, ένα παιχνίδι συναισθηματικών αποκαλύψεων και συγκαλύψεων, αποδοχής και αμφισβήτησης, εξελίσσεται σε παράξενο ανθρωποκυνηγητό στη διάρκεια του οποίου η πραγματικότητα των δύο εραστών εκβάλλει στο χώρο του φανταστικού και εξαρθρώνεται σε ψυχοφθόρο, ανθρωποβόρο, παραλήρημα του πρωταγωνιστή. Είναι τρελός; Ή, απλώς, ανίκανος να διαχειριστεί τη ζωή, τις ερωτικές συνομιλίες, τα εγκλήματά του; Παραληρεί ή χλευάζει τη φύση που τον ονόμασε άνθρωπο; Οι δυο τους είναι τα δυο άκρα, η σύγκρουσή τους, η αποθέωση του μανιχαϊσμού, η ψυχή της, το πρώτο απόκτημα του Δωματίου... Όπως εξηγεί χαρακτηριστικά η Άννα: «Οι φοβίες υπάρχουν για να επαληθεύονται. Σχεδόν πάντα επαληθεύονται...».