Ο κυμαινόμενος αισθησιασμός και το πάθος του Ιερού Μαστού βγαίνουν μέσ’ από την έσχατη ανθρωπολογική κατάσταση και τους κραδασμούς μιας βαθύτερης πραγματικότητας. Έτσι το πεδίο του μυθιστορήματος αναπτύσσεται συναρπαστικά και συμφωνικά σ’ ένα παρόν με υπόκωφα μηνύματα του μέλλοντος.

Εδώ το αφηγηματικό δαιμόνιο του συγγραφέα των Συνυπαρχόντων και της Εξαφάνισης φθάνει σε μια κορύφωση που κρατάει τον αναγνώστη από τις πρώτες μέχρι τις τελευταίες σελίδες σ’ ένα παλλόμενο ερώτημα για το υποβόσκον «μυστικό» μιας ιστορίας που εξελίσσεται μέσ’ από τις εξαιρετικές εκείνες καταστάσεις του Είναι και της επιθυμίας.

Μια αφήγηση και μια γραφή που την συνοδεύει εξ άλλου η ειρωνεία και το χιούμορ κι όταν ακόμη περνάει τις φάσεις του τραγικού ως μιας παράδοξης αναπαράστασης έρωτος και θανάτου.