Η μάγισσα, που να καταλάβουμε απ΄ την αρχή πως είναι μάγισσα. Όλοι την παίρναμε για μια ηλικιωμένη κυρία. Να, όμως, που κάποια μέρα ένα ταξί κι ο πυρόξανθος ταξιτζής του εξαφανίστηκαν. Ύστερα εξαφανίστηκε η ράφτρα, η μπαλωματού, ένας αστυφύλακας, ένας εργάτης και στη θέση τους ξεφύτρωσε μια κολοκύθα, ένας ποντικός με καπέλο, μια αράχνη… Η γειτονιά αγρίεψε. Έπιασαν λοιπόν κι έκλεισαν τη μάγισσα στη φυλακή. Ο παραμυθάς μας, όμως, κάνει τα πάντα για να την ελευθερώσει, γιατί, όπως ισχυρίζεται,  όπου οι άνθρωποι και τα πράγματα γεννιούνται και παραμένουν ίδια, χωρίς καμία αλλαγή, δεν μπορείς να διασκεδάσεις.
Ο έμπορος με τις ξυλιές, οι μεταφορείς, ο Πουίκ που αρνείται να διαβάσει κ.λπ., είναι πρόσωπα υπαρκτά στην οδό Folie Mericourt του Παρισιού, που ο δαιμόνιος έλληνας παραμυθάς Πιέρ Γρυπάρης – βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας – θα μεταμορφώσει με μια καινούρια φόρμα γραφής γεμάτη φαντασία και απολαυστική, έξυπνη, παιχνιδιάρικη ειρωνεία, που απευθύνεται σε μεγάλους και μικρούς.

Στο βιβλίο περιέχονται και παραμύθια παραδοσιακά κυρίως ρώσικα.