Μέσα από έναν αθεϊσμό φιλοσοφικό, ο Βαρβέρης συνομιλεί για άλλη μια φορά με το θάνατο, καταφάσκοντας ρητά στη ζωή. Η διαύγεια της ματιάς του υποστηρίζει μια διαρκή, ειρωνική ανατροπή, που δεν στερείται σπαρακτικότητας ενώ παράλληλα σηματοδοτεί μια κορύφωση στην ως σήμερα ποιητική του πορεία, εγκαινιάζοντας με τον καλύτερο τρόπο μια νέα φάση στην ωριμότητά του.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Ποιήματα αντίθρησκα, ειρωνικά και οργισμένα, Η ΑΥΓΗ, 29/03/2009Ενα κι ένα, ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 5 Απριλίου 2009Κλειδιά ποιητικής ωριμότητας, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12-04-09Συγκρατημένος, ηρωικός θρήνος, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Κυριακή 24 Μαΐου 2009ΔΙΑΒΑΣΑ το... «Ο άνθρωπος μόνος», ΤΑ ΝΕΑ, Σάββατο, 30 Μαΐου 2009Oι μονήρεις ήρωες, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 22.08.2009Τιμώντας τη μοναξιά του ανθρώπου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 15-09-09Η ύπαρξη μόνη...,ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009 Απογυμνωμένη ανθρωπολογία, Η ΑΥΓΗ, 29/12/2009