Το έργο ανέβηκε στις 16 Ιουνίου του 1613 στο θέατρο «Σφαίρα» και, κατά τη διάρκεια της παράστασης το θέατρο έπιασε φωτιά και κάηκε.
Οι κυριότεροι χαρακτήρες του παρουσιάζονται να δέχονται με χριστιανική υπομονή και εγκαρτέρηση την αλλαγή της τύχης τους.
Κύρια στοιχεία του έργου είναι η συγγνώμη, η συμφιλίωση και ο εξορκισμός του κακού. Θεωρείται το δράμα με τις πιο φαντασμαγορικές σκηνές συνόλων και είναι προφανής η προσπάθεια του Σαίξπηρ να καταδείξει με κάθε λεκτική απόχρωση το κρατικό μεγαλείο της ελισαβετιανής εποχής.