Το Ημερολόγιον Γραφέως Υπηρεσίας γράφτηκε σε περίοδο στρατιωτικής θητείας, ως αντίβαρο αντίξοων συνθηκών. Η ποιητική αυτή συλλογή αποπειράται μία ημερολογιακή καταγραφή/σπουδή του ερωτικού βιώματος, που αναπαράγει η συνείδηση σ’ έναν αφιλόξενο χώρο. Επικαλείται τη Γυναίκα ως παρουσία, ως απουσία, ως αίνιγμα. Τον Έρωτα ως εμπειρία, ως φαντασίωση, ως ζώσα μνήμη. Διατρέχει την πραγματική ιστορία μιας σχέσης, από τη γέννηση και την κορύφωσή της έως το φόβο της φθοράς.

Το Επίμετρο της συλλογής διευκολύνει τον αναγνώστη στην κατανόηση αυτής της διαδρομής. Προφανής, τέλος, και η παραπομπή στο συγκεκριμένο άτιτλο έργο (1937) του Σαλβαδόρ Νταλί που κοσμεί το εξώφυλλο της έκδοσης.