Το έργο γράφτηκε περίπου την εποχή του Άμλετ (1601) και η ιδέα του είναι παρμένη από ένα διήγημα που περιλαμβάνεται στο «Δεκαήμερο» του Βοκκάκιου. Παρά το χαρακτηρισμό του ως «κωμωδία» και τον αισιόδοξο τίτλο του, παρουσιάζει μια πικρή και απαισιόδοξη εικόνα της ζωής. Κύριο πρόσωπο στην κωμωδία αυτή είναι η Ελέν, μια από τις πιο ταλαίπωρες στον έρωτα ηρωίδες του Σαίξπηρ, η οποία, παρά την περιφρόνηση που της δείχνει ο αγαπημένος της Μπερτράμ, καταφέρνει - με το τέχνασμα της πλαστής ταυτότητας στο κρεβάτι - να τον κερδίσει.
Ο Σαίξπηρ πλάθει εδώ και άλλους πολύ αξιόλογους χαρακτήρες, όπως είναι η γηραιά κόμισσα του Ρουσσιγιόν και ο Παρόλ, ακόλουθος του Μπερτράμ, που με τις ιλαρές παρεμβάσεις του δίνει στο έργο μια ξεχωριστή φρεσκάδα.