Ένα χρονικό-αφήγημα (στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα στην περιοχή Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών) όπου διάφορες κωμικοτραγικές ιστορίες και αληθινά περιστατικά από τα παιδικά χρόνια της συγγραφέως επαναφέρουν το σκηνικό και την ξεχασμένη ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής, σ’ εκείνη τη γειτονιά, με τις μιζέριες, με τις πικρές και με τις χαρούμενες ή τραγελαφικές στιγμές.
Το κάθε κεφάλαιο μπορεί να διαβαστεί και σαν αυτοτελής ιστορία, ενώ συγχρόνως αποτελεί κρίκο ενός αλυσιδωτού αφηγήματος ειπωμένου με χιούμορ, τρυφερότητα και αγάπη.