Το όνομά της δεν το μοιράστηκα με άλλους. Το έκρυψα επίτηδες. Ποτέ δεν με άκουσε κανένας να το λέω. Το προστάτευσα όσο μπορούσα καλύτερα, σαν κάτι απόλυτα απόρρητο. Έπρεπε να είμαι προσεκτικός. Δεν ήθελα να της συμβεί κάτι κακό. Είχαμε συνεννοηθεί μάλιστα: αν με ρωτούσαν, θα το αρνιόμουν. Για να την προστατεύσω. Θα έλεγα ότι δεν την ξέρω, ότι δεν την έχω συναντήσει ποτέ. Θα τα αρνιόμουν όλα με πλήρη ηρεμία, σαν να είναι αλήθεια. Αλήθεια. ΑΛΗΘΕΙΑ, με κεφαλαία γράμματα. Το ήξερε πως θα φερθώ έτσι, ότι θα φαινόμουν δήθεν αδιάφορος σαν να είμαστε ξένοι. Το είχαμε σχεδιάσει, ήταν το μυστικό μας, και δεν θα την πρόδιδα. Γελάγαμε μαζί που τους είχαμε κοροϊδέψει όλους.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Το βιβλίο βρίθει αποκαλυπτικών στοχασμών και τα κείμενά του είναι σημαντικά για πολλούς λόγους. Ο αναγνώστης εξοικειώνεται με την υπόγεια παρακμή που διαπερνά τις ακαδημαϊκές κοινότητες. Παράλληλα, έρχεται αντιμέτωπος με την απροσχημάτιστη σήψη της σύγχρονης κοινωνίας αλλά και με τη διαπίστωση της τραγικής εξολόθρευσης κάθε απροσκύνητου λόγου που διατρανώνεται με θάρρος απέναντι στα κακώς κείμενα. Ο Ιωαννίδης όμως δεν στέκεται μόνο σ’ αυτό. Με όχημα τον λόγο του, έναν λόγο καίριο και ουσιώδη, στήνει το σκηνικό της κοινωνικής ανθρωπογεωγραφίας της εποχής και παραθέτει τις εμπειρίες εκείνες που δηλώνουν της εξελικτική πορεία της διάβρωσης σε πολιτικό, κοινωνικό, επιστημονικό και ατομικό επίπεδο.
Tέσυ Μπάιλα, literature.gr, 09/03/2021

Δεν έχουμε δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια όταν είναι τόσο δύσκολο να τη βρούμε και αυτό είναι που αναζητάει το βιβλίο, μέσα από μια μορφή επιστολικής νουβέλας με αρκετά αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, με κάποια πραγματικά e-mail και επιστολές με διάφορους ανθρώπους και με μια εξέλιξη μέσα στον χρόνο σε μια κοινωνία που δυστυχώς οδηγείται σε μια δυστοπία. Πρέπει να αντισταθούμε!
Απόσπασμα από την τηλεοπτική συνέντευξη του συγγραφέα στον Γιώργο Σαχίνη, στην εκπομπή «Αντιθέσεις», στο κανάλι Κρήτη tv, στις 6/11/20.