ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΣΙΓΑ, ΣΧΕΔΟΝ ΑΘΟΡΥΒΑ

Δεν είναι ιστορίες συμβολικές, ιστορίες πολιτικές ή σουρρεαλιστικές. Δεν είναι περιπετειώδεις ή αστυνομικές. Ούτε αμιγώς ερωτικές, παρ’ όλο που ο έρωτας παραμονεύει στη γωνία. Αυτές οι δεκατρείς ιστορίες συνδέονται με μια κόκκινη κλωστή, ένα αιμάτινο νήμα. ?λλοτε κόβεται απότομα ή λεπταίνει επικίνδυνα. Τα πρόσωπα καθημερινά, ως επί το πλείστον. Τους συμβαίνουν περίεργα γεγονότα. Βρίσκονται αντιμέτωπα με καταστάσεις τρόμου. Τους ξεπερνούν και με το άγχος του θανάτου αγκαλιά. Ιστορίες φανταστικές- ιστορίες αληθινές. Η πρώτη, «Η φωτογραφία», παρμένη από τη ζωή. Στους «Φύλακες», αφορμή στάθηκε ένα γεγονός από την εφημερίδα. «Ο μοναχικός κύριος Μ.», μεταξύ αλήθειας και ψεύδους. «Η εκδρομή στην Ολυμπία», εξαιτίας κάποιας αφήγησης. Τo «Love Story» πέρα ως πέρα φανταστικό όπως οι μεγάλοι έρωτες. «Η μπαλαρίνα», ιδιαίτερα κακιά, σε αντίθεση με την ποιητική διάθεση που διατρέχει την έβδομη ιστορία. «Η οργισμένη βροχή» και το «lifting», αποκυήματα της φαντασίας. «Οι σχέσεις αγάπης...», πιο προσωπική. Υπάρχουν ακόμα «οι μέρες φθινοπώρου», μνήμες από μια επίσκεψη με φίλους στην Ραμνούντα. Τέλος, «Οι παραισθήσεις» και το «Απόλυτο λευκό», όνειρα μιας βραδιάς λίγο πριν ξημερώσει.