Δεκατρία πρόσωπα εντελώς διαφορετικά μιλούν για τη ζωή τους, όπως αυτή διαμορφώνεται από την εργασία – όταν και εάν υπάρχει – εδώ και πέντε δεκαετίες.

Βίοι ολοκληρωμένοι, ημιτελείς, ασφαλείς, ανασφαλείς, μετέωροι, ζωές καθημερινές ανθρώπων που ζουν δίπλα μας, πιθανώς συγγενείς, φίλοι και γνωστοί. Μπορεί να μη συναντηθούν ποτέ, να μη γνωρίζει ο ένας την ύπαρξη του άλλου, εκτός και αν…

ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Η τέχνη είναι βιωματική. Γι’ αυτό τα υλικά της είναι απλά. Ο καλλιτέχνης βιώνει, παρατηρεί και καταγράφει. Μετά θα παράξει. Ζήσαμε μία κόλαση τα χρόνια της «κρίσης», συνεχίζουμε να ζούμε μία κόλαση. Η κόλαση δεν είναι μόνο το περιβάλλον είναι και ο εαυτός μας που πρέπει να εξευμενίσουμε για να μη μας φάει. Είναι η εποχή μας και η κάθε εποχή μια κόλαση (τόσο προ όσο και μετά Ρεμπό). Το βιβλίο αναπτύσσεται σε δεκατρία κεφάλαια – ιστορίες πρωτοπρόσωπης αφήγησης και αποτελείται από τέσσερις ενότητες. Αυτές που ο Δάντης σοφά μας υπέδειξε (κοινή εμπειρία των ανθρώπων ο παράδεισος και η κόλαση διαχρονικά. Το πρόσωπό της είναι που αλλάζει). Οι ενότητες του βιβλίου του Νίκου Σαλτερή είναι: Παράδεισος, Καθαρτήριο, Κόλαση, Δέκατος Κύκλος της Κόλασης. Ο συγγραφέας σηκώνει το χαλί και μας αποκαλύπτει τα σκουπίδια που έχουμε κρύψει από κάτω. 
Βαγγέλης Αλεξόπουλος, Protagon.gr, 22/11/2021