Στη μικρή λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2015»
στην κατηγορία ΔΙΗΓΗΜΑ-ΝΟΥΒΕΛΑ
Επιβάτες στο ίδιο καράβι, ο Θουκυδίδης, ο Μακρυγιάννης, ο Οιδίποδας, ο Ορφέας και ο Καραγκιόζης, μακρονησιώτες, μετανάστες, εραστές, περιηγητές, ιερείς και ποιητές, ήρωες τρανοί και ανώνυμοι άνθρωποι διατρέχουν τους αιώνες.
Ακολουθώντας τον μίτο που συνδέει καθετί σύγχρονο με το αλλοτινό και το παντοτινό, καθετί προσωπικό με το συμβολικό και το συλλογικό, τα δώδεκα διηγήματα της συλλογής αποτελούν έναν στοχασμό πάνω σε ζητήματα που διαποτίζουν την Ιστορία, διακλαδίζονται σε μονοπάτια του ονείρου και του φανταστικού και περνούν στους αντίποδες του μύθου, για να αφηγηθούν την ανθρώπινη περιπέτεια με την ακρίβεια μα και την αβεβαιότητα του γεωμέτρη.
Το διήγημα Στην Πελαγονία μεταφράστηκε στα βουλγάρικα από την Ζντράβκα Μιχαΐλοβα και δημοσιεύτηκε στη λογοτεχνική εφημερίδα Β., τα Χριστούγεννα του 2014.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Τα κείμενα της συλλογής απευθύνονται σε αναγνώστες που θα ήθελαν να αποδεσμευτούν από την τυραννική καθοδήγηση που ασκούν η παντοδυναμία του αφηγηματικού εγώ και η ρεαλιστική αναπαράσταση· σε αναγνώστες που θα ήθελαν να διασχίσουν (ή έστω να δοκιμάσουν να διασχίσουν) το ορμητικό ρεύμα που χωρίζει την άδολη από την υποψιασμένη ανάγνωση [...] Η αλληγορική γραφή της Λίλας Κονομάρα καθίσταται ανθρωποκεντρική, και ο λόγος της επενεργεί μέσα μας ως παραμυθία για τα πάθη, τις περιπέτειες της ψυχής και της τέχνης αλλά και ως παρηγορία για την αδυναμία να μιλήσουμε για εκείνα που θα παραμένουν εσαεί αθέατα, και τα οποία, όπως λέει ο φούρναρης στο διήγημα «Του κάτω κόσμου», «απλώς δεν είμαστε σε θέση να [τα] δούμε».
Μιχάλης Μπακογιάννης, Η Αυγή, 15/08/15
Ολα τα διηγήματα της παρούσας συλλογής βασίζονται σε ένα δεξιοτεχνικό παιχνίδι με τον χρόνο, συνεπικουρούσης της γλώσσας – μιας γλώσσας πλούσιας, ικανής να αντλεί από το πλούσιο κοίτασμα που συσσωρεύει η διαχρονία της, εκκινώντας από τον Όμηρο, τον Θουκυδίδη, τον Ησίοδο, τον Λουκιανό, περνώντας από το ιδίωμα των παραμυθιών, των δημοτικών τραγουδιών, των απομνημονευματογράφων της Επανάστασης του ’21, φτάνοντας στις μαρτυρίες των αγωνιστών της Αριστεράς και κατασταλάζοντας στη σύγχρονη, πυρετώδη, ημιπαραληρηματική λαλιά μιας αλλοτριωμένης καθημερινότητας.
Κατερίνα Σχινά, Η Καθημερινή, 19/04/15
Δώδεκα ιστορήματα με κεντρικό άξονα την επανεξέταση ορισμένων χαρακτηριστικών δεδομένων της ατομικής και συλλογικής μας μνήμης. Οι θεματικές εναλλαγές σημειώνονται με ιδιαίτερη φροντίδα. Από τον λαβύρινθο των περιπετειών, το κείμενο συλλέγει ό,τι αρμόζει καλύτερα στη συγκεκριμένη περίσταση. Εμφύλια πάθη, απονενοημένα διαβήματα, συμπλέγματα φοβικού χαρακτήρα, απόκρυφες αμαρτίες οικογενειών της ελλαδικής υπαίθρου, βιωματικά στιγμιότυπα στο αχανές εσωτερικό της εικονικής πραγματικότητας του διαδικτύου, εκούσιες κι ακούσιες ενέργειες τυπικών ηρώων της καθημερινότητας ως και θυμοειδείς αντιδράσεις των ατόμων, των εγκλωβισμένων στα στεγανά του βίου, συναποτελούν τις κύριες εστίες της διηγητικής δράσης. [...] To κείμενο είναι χάρτης συγκινησιακών τοπίων. Η οικονομία των εκφραστικών μέσων καθοδηγεί την αφήγηση.
Γιώργος Βέης, BookPress, 04/02/15
Κλείνω αυτό το σημείωμα με την παρατήρηση ότι όλα τα καινούργια διηγήματα της Λίλας Κονομάρα διατρέχονται από έναν βαθύ στοχασμό για τον Κόσμο, τη ζωή, την τέχνη, την Ιστορία, την ανθρώπινη μοίρα, αλλά και τις πάσης φύσεως βεβαιότητες που κυνηγούν τον άνθρωπο δια μέσου των αιώνων έως σήμερα.
Έλενα Χουζούρη, Ο Αναγνώστης, 31/01/15
Με τρόπο γραφής που θυμίζει αγαπημένους και πάντα διαχρονικούς κλασικούς, η Λίλα Κονομάρα, κρατάει τον αναγνώστη δεμένο στο άρμα της αξιοθαύμαστης τέχνης και φαντασίας της, από την πρώτη σελίδα του βιβλίου της μέχρι την τελευταία.
Αλεξία Καλογεροπούλου, BookSitting, 29/01/15
Τα διηγήματά της αποτελούν παζλ ερεθισμάτων, σπονδυλωτό μυθιστόρημα –που είναι αυτό που αφήνει ο χρόνος στη διάρκειά του σε τούτο τον τόπο και τους ανθρώπους του–, θεματική συνέχεια που θυμίζει ό,τι καλύτερο έχουμε διαβάσει, τέλος, αφήγηση τροποποιημένη, έτσι ώστε να κυριαρχούν οι δυνάμεις της απίστευτα μεγάλης και ανυπολόγιστης δημιουργίας.
Χρίστος Παπαγεωργίου, diastixo.gr, 19/01/15
Το σημαντικότερο εδώ είναι ότι το σύμβολο και η αλληγορία δεν στερούν το γράψιμο από την αμεσότητα και τη ζωντάνια του και ότι τα παραμύθια της Κονομάρα λειτουργούν σαν υποβλητικές αφηγήσεις της καθημερινότητάς μας.
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Βήμα της Κυριακής, 11/01/15
Στις προωθημένες γραφές της χρονιάς και οι αφηγηματικά «αδύνατοι κόσμοι» της Λίλας Κονομάρα, όπου οι κοινώς αποδεκτές διαστάσεις του χώρου και του χρόνου καταλύονται σε μια σειρά διηγημάτων που δοκιμάζουν τα όρια αντοχής και τη γεωμετρία της παραδοσιακής αφήγησης.
Αριστοτέλης Σαϊνης, Εφημερίδα των συντακτών, 20/12/14