Στο Λονδίνο, στην Αθήνα, σε μια συνοριακή πόλη, τα πρόσωπά μας αναζητούν κάτι που μοιάζει με ελευθερία - άπιαστη αλλά πάντα επιθυμητή.
Ένας νεαρός συγγραφέας κυνηγάει το ανέφικτο στο Λονδίνο, χάνει τη μνήμη του και γίνεται το φαινόμενο ¶νθρωπος-Πιάνο, πριν ο μύθος διαλυθεί ξανά. Ένας εικοσάχρονος στα σύνορα πάλλεται από σεξουαλική ορμή και ηθικά διλήμματα. Δυο φίλοι δοκιμάζονται μια νύχτα στο Λουκούμι. Ένας έρωτας εκτός χρόνου και τόπου. Ένας απρόσμενος επισκέπτης κάνει το παρελθόν αναπόφευκτο και τη δράση αναγκαία. Ένας φαντασιομανής καταρρέει όταν η φαντασία του γίνεται πραγματικότητα. Εκπλήρωση, ματαίωση και πάλι απΆ την αρχή. Μια βαρκάδα γίνεται ταξίδι αυτογνωσίας. Μια βόλτα στα Εξάρχεια ξυπνάει μνήμες μιας μικρής προσωπικής επανάστασης. Μια τυχαία συνάντηση στη γέφυρα του Βατερλό κάνει το ανέλπιστο εφικτό.
Τύχη και έρωτας,
παρελθόν και παρόν,
κραυγές και σιωπή.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Γιατί μας αρέσει:
Γιατί οι ήρωες της Νίνας Ράπη είναι διαφορετικοί, ιδιαίτεροι και ταυτόχρονα εξαιρετικά οικείοι. Γιατί οι Νίνα Ράπη ξεπερνάει τις στερεοτυπικές αφηγήσεις για τα δύο φύλα και γράφει για ανθρώπους με συναισθήματα, όνειρα και απογοητεύσεις. Γιατί κάποια στιγμή γράφει: «Αυτό που μετράει δεν είναι τι μας συμβαίνει, αλλά πώς αντιδρούμε σΆ αυτό». Γιατί η φράση «Γιατί άφησες το παράθυρο ανοιχτό και μπήκε η μύγα;» συνοψίζει πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας.
Χριστίνα Δρούζα, iefimerida, 08/07/15
Παιχνίδια εξουσίας και υποταγής εναλλάσσονται με επαναστατικές εκρήξεις ή μοιρολατρικές αποδοχές. Μνήμη, γλώσσα, μοναξιά, αναζήτηση, ματαίωση, επανάληψη, πλήξη. {...} Ο λόγος είναι δουλεμένος, μικροπερίοδος, χωρίς περισσεύματα, ηθελημένα ελλειπτικός κάποτε, όπως στο πρώτο διήγημα «Το πακέτο» ή στο ιδιαίτερο «Λάθος πρόσωπο». {...} Τη διακρίνει ιδιαίτερη δεξιοτεχνία και οικονομία λόγου στη χαρακτηρολογία.
Μαρία Στασινοπούλου, Εφημερίδα των Συντακτών, 24/05/2015
Με τις ποικίλες φωνές των ηρώων, γειωμένες ή στον αιώνα μετέωρες, χαρωπά παλλόμενες ή σπαρακτικά θρηνούσες, σοφά παρορμητικές ή πλανερά νηφάλιες – πάντοτε όμως βαθιά και αδιαπραγμάτευτα ανθρώπινες- να ξετυλίγουνε το κουβάρι τους σε διαφορετικές τοποχρονικές στιγμές, και επιλέγοντας η κάθε μια για λογαριασμό της διαφορετικά εκφραστικά εργαλεία και φόρμες, να εξιστορούν –ενίοτε όμως και να παρωδούν- το ίδιο αλυσιτελές ανθρώπινο ανικανοποίητο, το ίδιο τραγικά αβέβαιο ινπερπέτουουμ.
Χρύσα Φάντη, fractal, 20/04/15
Η 'Κατάσταση φούγκας' είναι ένα βιβλίο εξαιρετικά ενδιαφέρον, που μας φέρνει αντιμέτωπους με μια σύγχρονη, εμπνευσμένη γραφή γεμάτη ρεαλισμό, σεβασμό, αγάπη και πίστη στον άνθρωπο. «Αυτό που μετράει δεν είναι τι μας συμβαίνει, αλλά το πώς αντιδρούμε σε αυτό», λέει κάπου η συγγραφέας.
Τούλα Ρεπαπή, diastixo.gr, 09/03/15
Το συναρπαστικό σε αυτή τη θραυσματική αθηναιογραφία και λονδινογραφία της Ράπη είναι αυτή ακριβώς η σύνδεση με τη στιγμή και αυτό το ακαταμάχητο, σχεδόν ερωτικό σμίξιμο γεγονότος και μυθοπλασίας – αυτό που η ίδια ονομάζει «faction», λέξη που θα μπορούσε να είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου.
Κωνσταντίνος Τζήκας, Athens Voice, 19/02/15
Μέσω της ανάγνωσης της συλλογής αυτής ο αναγνώστης αναρωτιέται μήπως έχει εγκλωβιστεί σε μια αδιέξοδη κατάσταση, υπηρετώντας το «τίποτα», αδύναμος να δραπετεύσει από αυτό και να διαπεραιωθεί στο «κάτι», που θα του προσφέρει την ελευθερία και την αυτοολοκλήρωση.
Ευμορφία Ζήση, diavasame.gr, 15/02/15