Ο Perry Anderson, από τα βασικά στελέχη της αγγλικής επιθεώρησης New Left Review, επιχειρεί, σ' αυτό το δοκίμιο, την πρώτη αποτίμηση της φύσης και της εξέλιξης της μαρξιστικής θεωρίας στη Δυτική Ευρώπη, στο διάστημα αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Προσδιορίζει τις γενικές συντεταγμένες του δυτικού μαρξισμού, τοποθετώντας τον στο κέντρο της εξέλιξης της μαρξιστικής σκέψης, και περιγράφει τα κύρια χαρακτηριστικά που τον συγκροτούν σαν μια ολοκληρωμένη παράδοση, σε σχέση με τον "κλασικό" μαρξισμό.
Έχοντας ως βασικό σημείο αναφοράς τα έργα των Λούκατς, Γκράμσι, Αντόρνο, Μαρκούζε, Μπένιαμιν, Σαρτρ, Αλτουσέρ και Κολέττι, αλλά και άλλων σημαντικών θεωρητικών της περιόδου 1920-1975, ο συγγραφέας συγκρίνει μεταξύ τους τις φιλοσοφικές καταβολές των διαφόρων σχολών του δυτικού μαρξισμού και εξετάζει τις ιδιαίτερες καινοτομίες των αντίστοιχων συστημάτων τους.