«Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να χαράξει στις καρδιές των αναγνωστών μία νέα ευαισθησία. Μία νέα αντίληψη για τον άνθρωπο, τη φύση και τις ιδέες που κυριαρχούν στη ζωή.
Οι στίχοι με ό,τι υπαινίσσονται, υπενθυμίζουν στον αναγνώστη τους αμύθητους κήπους που υπάρχουν γύρω μας αλλά και μέσα μας και τους οποίους έχουμε λησμονήσει ή έχουμε απαρνηθεί εξαιτίας της όποιας υλικής ευδαιμονίας ή των γκρίζων τοπίων που έχει δημιουργήσει ο άκρατος καταναλωτισμός. Είναι καιρός, ο άνθρωπος να ανακαλύψει ή να ξαναανακαλύψει τους δικούς του αμύθητους κήπους και να τους καλλιεργήσει. Ο τίτλος του βιβλίου αλλά και το περιεχόμενό του κρύβουν και κάποια ειρωνεία κι έναν σαρκασμό για όλους εκείνους που συσσωρεύουν στη ζωή τους υλικά αμύθητα πλούτη. Εάν σε κάτι μας βοηθά η ποίηση είναι αυτό: με την ποίηση μικραίνει η απόστασή μας από το απίστευτο και την ουτοπία και συνειδητοποιούμε πιο γρήγορα την τραγικότητα της ζωής».
Στέλιος Λουκάς
ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Στους δύσκολους και μικρόψυχους καιρούς, λοιπόν, ο Στέλιος Λουκάς μας υπενθυμίζει με την τέχνη του και με το μότο του Paul Klee που παραθέτει στην αρχή του βιβλίου, ότι η ποίηση, ότι «δεν αντιπροσωπεύει το ορατό, αλλά κάνει ορατό αυτό που δεν είναι πάντα».
Μάκης Καραγιάννης, Τοις Εντευξομένοις, 15/06/13
Ο κόσμος του Στέλιου Λουκά είναι συμπαντικός. Εκτείνεται από τη φαινομενικά ασήμαντη καθημερινότητα και διατρέχει όλα τα μικρά και τα μεγάλα που αφορούν τη φύση, τον άνθρωπο, τις 'αθέατες εκλάμψεις που φωτίζει η ζωή'. Ο ποιητής παραμένει γήινος, δέκτης και πομπός ονείρων, προσδοκιών, συναισθημάτων, αφήνοντας 'το φόβο ελεύθερο να γίνει ποίημα'. Αυτή είναι η αποστολή του ποιητή: να μετατρέπει το αρνητικό σε θετικό, να μετουσιώνει την αδυναμία σε δύναμη για να 'φτάσει στη χώρα του απίστευτου', κυνηγώντας παράλληλα μιαν 'αθωότητα που πάντα θα ξεφεύγει'.
Κώστας Λάνταβος, diastixo.gr, 25/03/13