9.46€ 8.03€

Author: ΒΑΡΒΕΡΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ
Published: 2011
ISBN: 978-960-04-4205-2
Pages: 96
Shape: 14 x 20,6
Weight: 188.00 γραμ.
Soft cover

Due to availability

Την ενδέκατη ποιητική συλλογή του ο Γιάννης Βαρβέρης δεν πρόλαβε να τη δει να φιγουράρει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, έφυγε ξαφνικά από κοντά μας στις 26 Μαΐου, ενώ αυτή βρισκόταν ήδη στο βιβλιοδετείο. Ευτυχώς όμως πρόλαβε να τη δει τυπωμένη, έτσι όπως αυτός επιθυμούσε.
Για τον Γιάννη Βαρβέρη δεν ήταν ακόμη μία συλλογή ποιημάτων, αλλά ποιήματα που έγραψε την τελευταία τριετία αποκλειστικά για Εκείνη, την αγαπημένη υπέργηρη μητέρα του. Βαθέος γήρατος λοιπόν η ενδέκατη κατάθεσή του, γι’ αυτή που του χάρισε τη ζωή και τη γλώσσα, «το παρελθόν της και το μέλλον της». Η συλλογή θα μπορούσε να διαβαστεί και σαν ένας διάλογος μάνας και μοναχογιού που αναπτύσσεται με στίχους σπάνιας εκφραστικής λιτότητας και στοχαστικού σπαραγμού: «Στις λίγες μας κοινές εξόδους/ κανένας δε γυρίζει να σε δει./ Ούτε απλοί σου γνώριμοι/ δε ζούνε πια./ Έμεινες μόνο με όσους/ σε αναγνωρίζουν/ βλέποντάς με».
Ο ποιητικός αυτός «διάλογος» ολοκληρώθηκε πριν από την αποδημία της μητέρας του. Ένα από τα τελευταία του ποιήματα, γραμμένο στην κλινική όπου νοσηλευόταν Εκείνη:

«Μου είπε επί λέξει/ -Άμα πεθάνω/ πώς θα ζήσω/ χωρίς εσένα;»

Αλίμονο, η μητρική απορία, που εξέφραζε μια βαθύτερη επιθυμία επανένωσης, έμελλε πολύ σύντομα να απαντηθεί. Δύο μήνες αργότερα έφυγε από τον κόσμο μας και ο ποιητής, για να τη συναντήσει στο παιδικό του δωμάτιο – κοκέτα, στοργική, αριστοκρατική, όπως ακριβώς τη διέσωσε και μέσα στην τέχνη του.

Νίκος Δαββέτας

Περί του αντιθέτου

Σ’ αγάπησε, μου λες, πολύ
ποτέ σου δεν σε απάτησε, βεβαιώνεις.

Έχω στοιχεία
αλλά το πιο ισχυρό
είναι πως πρέπει να σ’ αφήσω ερωτευμένη.

Πρωθύστερο, Ι

Όταν μπορώ
χωρίς να σε ρωτήσω
πετάω πράγματα
μικρή αξίας
που κάποτε θα σε θυμίζουν.

Έτσι κι αλλιώς
εφόσον ζεις
αν σου ‘λεγα το λόγο
θα ‘χες συμφωνήσει.

Καμένα αρχεία

Αν έρθει η ώρα
τα χρόνια που έχεις κρύψει
στην ταυτότητα
θ’ απαιτήσω
να τα ζήσεις.

Quiproquo

Στις λίγες μας κοινές εξόδους
κανένας δε γυρίζει να σε δει.
Ούτε απλοί σου γνώριμοι
δε ζούνε πια.
Έμεινες μόνο με όσους
σε αναγνωρίζουν
βλέποντάς με.


ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Είναι αληθινά τραγικός ο τρόπος, καθώς ο ποιητής αναπολεί στιγμές απ’ τον προηγούμενο βίο, με τον οποίο προσπαθεί να δείξει σ’ αυτό το τόσο κοντινό του πρόσωπο την αγάπη, τη λατρεία, τη θλίψη, την πίκρα, την οδύνη για το γεγονός που το βλέπει να έρχεται και που δεν είναι άλλο απ’ την αδυσώπητη απώλεια της ζωής της.
Χρίστος Παπαγεωργίου, diastixo.gr, 01/07/12

Τα ποιήματα του Γιάννη Βαρβέρη είναι γραμμένα σε εξαιρετικά απλή γλώσσα. Οι αλήθειες που εκφράζουν αφορούν όλους τους ανθρώπους. Ο ποιητής εράνισε απ' τις κοινές του εμπειρίες με τη μητέρα του εκείνες που αγγίζουν τον κάθε αναγνώστη. Μία διάθεση γλυκύτητας και παρηγοριάς καθιστά την ανάγνωση των στίχων του σημαντική για την πένθιμη ευφορία τού αναγνώστη. Η μουσικότητα των ποιημάτων είναι ιδιαιτέρως υποβλητική. Σαν ένα μαρόσυρτο επιφώνημα αντίστροφης στοργής από το γιο πρός τη μητέρα να υποφώσκει κάτω απ' τους απαράμιλλα στοργικούς στίχους.
Φώτης Θαλασσινός, protagon.gr, 25/01/12

Ο Γιάννης Βαρβέρης λέει στα ποιήματα περισσότερα απ' αυτά που γράφει. Τράβηξε μια μυστική γραμμή και πέρασε σημαίνοντα κι άφησε μια πολυφωνική δομή να την περιγράφει κάθε αναγνώστης με την ορολογία και τον εξοπλισμό, την επιλογή, τις γλωσσικές διεργασίες, την αντίληψη, τη συμβολική τάξη που διαθέτει. Πληθυντική η σχέση ποιήματος και ανάγνωσης, ποίηση της ψυχής. Ασώματος. Αιωρουμένη. Πέφτει ως ευεργετική βροχή στην ξεραμένη γη να την ποτίσει.
Δήμητρα Παυλάκου, Η Αυγή, 17/01/12

Μεταθανάτια έκδοση των ποιημάτων ενός από τους αξιότερους δημιουργούς της λεγόμενης γενιάς του ’70. Λιτός στίχος, μοντέρνο στιλ και λεκτική διεισδυτικότητα από το χέρι ενός ανθρώπου που δήλωνε ότι στο μέλλον θα επιζούν στις ανθολογίες «από κανένα μέχρι ένα» ποιήματά του.
Δημήτρης Φύσσας, Athens Voice, 01/03/12