«Δύο εξωγήινοι, ένας άντρας και μια γυναίκα, έρχονται στον πλανήτη μας με την αποστολή να μελετήσουν το κυρίαρχο εδώ ζώο, τον άνθρωπο. Ενδύονται για καμουφλάζ το ανθρώπινο σώμα κι αρχίζουν την εξερεύνησή τους στην πόλη, έτοιμοι με ευαίσθητους δέκτες να πειραματιστούν με κάθε ανθρώπινη συνήθεια. Μόνο που το ανθρώπινο σώμα, με τις ανάγκες και τις ορέξεις του, κάποια στιγμή τους κυριεύει. Τι έχουν να μάθουν από τον homo sapiens οι δύο διαγαλαξιακοί επισκέπτες; Θα καταφέρουν να αποδράσουν από τις γήινες ορέξεις τους, που ολοένα μεγαλώνουν ή θα μείνουν για πάντα φυλακισμένοι σε ξένη γη;
Στο έργο πρωταγωνιστεί ένας κλασικός, βαθιά χαραγμένος στο συλλογικό υποσυνείδητο, χαρακτήρας του είδους της επιστημονικής φαντασίας, ο Εξωγήινος. Αλλά τι είναι ο εξωγήινος, πέρα από ένα ανεξάντλητο πεδίο όπου προβάλλουμε, άλλοτε με ελπίδα και άλλοτε με φόβο, τα χαρακτηριστικά ενός Άλλου; Οι δυο εξωγήινοι, αντιμετωπίζοντας με αθωότητα μια αυτονόητη για μας καθημερινότητα, τη φωτίζουν διαφορετικά και την επαναπροσδιορίζουν. Μέσα από το βλέμμα αυτών των ξένων, όπως μέσα από έναν παραμορφωτικό καθρέφτη, σκιαγραφείται το πορτρέτο μιας υπερκαταναλωτικής κοινωνίας.
Επιπλέον, ο συγγραφέας δεν τοποθετεί τη δράση σε κάποια εξωτική μεγαλούπολη της δύσης ή της ανατολής, αλλά στη Θεσσαλονίκη, που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε. Σαν τους κλόουν ενός διαγαλαξιακού τσίρκου, τα δύο όντα περιπλανιούνται στην πόλη που τους γοητεύει και ταυτόχρονα τους απειλεί. Διερευνώντας παικτικά την ερώτηση τι είναι γήινος και τι εξωγήινος, τι είναι άνθρωπος και τι κάτι άλλο από άνθρωπος, η σκηνοθετική γραμμή αρθρώνεται γύρω από τη σύγκρουση αυτών των δυο κόσμων και αφηγείται με χιούμορ την πορεία των δύο επισκεπτών στον πλανήτη μας ως μια πορεία απώλειας και ενηλικίωσης.
Η ιστορία του Κας και της Φος μεταμορφώνεται έτσι στον αρχετυπικό μύθο του άντρα και της γυναίκας που κατοικίζουν τον κόσμο και η αναζήτησή τους αποκτά υπαρξιακές διαστάσεις: αποκτώντας σώμα και φύλο γνωρίζουν τους φόβους, τις χαρές και τις λύπες του ανθρώπου, τα πειράματά τους μετατρέπονται σε παιχνίδια και μαθήματα προσαρμογής στον κόσμο, ενώ η επιστροφή στον μητρικό τους πλανήτη γίνεται ζήτημα ζωής και θανάτου».
Ανέστης Αζάς, Σκηνοθέτης