ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΛΑ

13.19€ 11.20€

Συγγραφέας: ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΥΗ
Έτος έκδοσης: 2009
ISBN: 978-960-04-3935-9
ΣΕΛ.: 216
Σχήμα: 14 x 20,6
Βάρος: 338.00 γραμ.
Μαλακό εξώφυλλο


Μετά το πρισματικό Χάπι Λου και το πολυσυζητημένο Σχεδόν Σούπερ, οι εκδόσεις Κέδρος παρουσιάζουν το τρίτο και περισσότερο προσωπικό βιβλίο της Εύης Λαμπροπούλου, που εστιάζει σε μια δύσκολη, κάπως φαντασιωσική ερωτική σχέση.

Η ενοχική Τέτα είναι στριμωγμένη σε μια καλούτσικη σχέση δίχως θέα. Μια νύχτα που φοράει το κίτρινο φόρεμά της, μέσα στη φασαρία του πάρτι, σε μια σειρά από μπαρ και κάτω από το μπαλκόνι του άυπνου γείτονα, ακολουθεί έναν που θέλει να φιλήσει. Η συνάντηση με τον Κακό ανοίγει ένα παράθυρο στον απαράλλακτο κόσμο της - η Τέτα χάνει την μπάλα.
Ο Κακός μοιάζει δεδομένος και πρόθυμος. Ο Καλός της φαντάζει κουφός και τυφλός στο κουτάκι του. Και οι μπανάλ αμπελοφιλοσοφίες του ημερολογίου τοίχου της γιαγιάς δεν προμηνύουν κάτι καλό: «όποιος σκοπεύει να αδικήσει τον άλλον πρέπει να συλλογιστεί τι θα απολογηθεί ενώπιον του θεού».
Οι παρεξηγήσεις, οι άμυνες δύο ανθρώπων που γνωρίζονται λίγο και θέλουν να γνωριστούν πολύ - αλλά πετάνε τις ανασφάλειές τους ο ένας στο κεφάλι του άλλου σαν κατσαρόλες.
Ο φόβος της απώλειας - από τον έρωτα ή από τον θάνατο.
Στο βάθος, μια μικροσκοπική γιαγιά που αργοπεθαίνει καθοδηγεί με σοκαριστικές ατάκες την αστόχαστη εγγονή της.
Οι ήρωες παραδέρνουν με αφέλεια σε μια κλειστοφοβική, επαρχιακή πόλη. Θα ζήσουν τη ζωή που φαντάζονται ή αυτή που μπορούν;
 
Συγκινητικό και διασκεδαστικά μαύρο, το Όλα τα μήλα ασχολείται με την αγωνία των επιθυμιών και τους περιορισμούς του ανθρώπινου χαρακτήρα.


Συνέντευξη της συγγραφέα από το Θανάση Μήνα

Εύη Λαμπροπούλου – “Nομίζω ότι το επόμενο βιβλίο μου θα έχει ακόμα περισσότερο σεξ”

Έχοντας κερδίσει κοινό και κριτικούς με το «Χάπι Λου» και το «Σχεδόν Σούπερ», το τρίτο βιβλίο της Εύης Λαμπροπούλου με τον τίτλο «Όλα τα μήλα» είναι το πιο προσωπικό της μέχρι τώρα. Στις σελίδες του, παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός ménage a trois ανάμεσα στην κάπως ενοχική και ανασφαλή Τέτα και σε δυο άντρες, που μπορούμε να πούμε ότι παίζουν τον ρόλο του «Καλού» και του «Κακού» -αν και οι ρόλοι είναι μάλλον σχετικοί. Η ηρωίδα βρίσκεται στριμωγμένη ανάμεσα σε δυο τύπους, που κανείς από τους δυο δεν την καλύπτει ακριβώς, βιώνει τον φόβο της απώλειας και αναρωτιέται τα είναι προτιμότερο: να ζήσει τη ζωή που φαντασιώνεται ή αυτή που μπορεί;

Πόσο σου μοιάζει η ηρωίδα σου, η Τέτα;

Για να δούμε. Είναι και αυτή καλλιτέχνης -αν και καταπιεσμένη- με αδιάβροχα φουντωτά μαλλιά και συναφές μουσικό γούστο. Ακούει Blonde Redhead, Μπουρκάν Οτζάλ και γκαράζ-πανκ. Δεν έχω καταφέρει ακόμα να κάνω τους ήρωές μου να ακούν διαφορετική μουσική από μένα. Επίσης έχω κι εγώ ένα υπερτροφικό ενοχικό κομμάτι που προσπαθώ να ξεφορτωθώ. (Μέχρι εκεί.)

Στο Όλα τα μήλα η Τέτα καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε δυο τύπους: έναν «Κακό» και πρόθυμο κι έναν «Καλό» που όμως είναι μπανάλ; Εσύ ποιον θα διάλεγες από τους δυο;

Αυτόν που θα με συνάρπαζε και με ταλαιπωρούσε, αλλά θα με εξέλισσε και ως προσωπικότητα, φαντάζομαι. Εφόσον βέβαια ξεπερνούσα το φόβο μου.

Η υπόθεση διαδραματίζεται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη κάπως κλειστοφοβική. Αυτό προέρχεται από προσωπικά σου βιώματα;

Μια και τελευταία ζω σε μικρή πόλη παρατηρώ το επαρχιακό κλειστοφοβικό στοιχείο. Θεωρώ ότι η επαρχιακή ασφυξία κορυφώνει την ένταση και την αγωνία του κρυψίματος. Άλλο να παίζεις κρυφτό ανάμεσα σε πολυκατοικίες και αχανείς συνοικίες (Χαλάνδρι- Ζωγράφου π.χ.) κι άλλο να φασώνεσαι δίπλα στο σπίτι σου.

Οι περιγραφές των ερωτικών σκηνών στο βιβλίο είναι πολύ δυνατές. Έγινε επί τούτω αυτό;

Ναι. Έχω κατηγορηθεί ξέρεις ότι στα προηγούμενα βιβλία μου ασχολιόμουν υπαινικτικά με το σεξ, το ανέφερα, το σχολίαζα, το αποδομούσα – αλλά τελικά τα υγρά δεν κατέληγαν στη σελίδα. Όχι επειδή κατηγορήθηκα, αλλά επειδή αισθάνομαι ότι το θέλω πιο βαρύ, πιο λογοτεχνικό τελικά, νομίζω ότι το επόμενο βιβλίο μου θα έχει ακόμα περισσότερο σεξ.

Η ηρωίδα σου ζει με τον φόβο της απώλειας. Κατά πόσο είσαι κι εσύ ανασφαλής σαν κι αυτή;

Είμαι ανασφαλής όπως αυτή και όπως όλοι. Ζω με τον φόβο του θανάτου (θα προλάβω να κάνω και να ζήσω αυτά που θέλω;) επειδή αλλιώς κανείς δεν ζει ακριβώς. Φυτοζωεί. Ζω ενίοτε και με το φόβο της απώλειας, όλων αυτών των ανθρώπων που χρειάζομαι -ή νομίζω ότι χρειάζομαι. Ανησυχώ, ας πούμε, όπως η ηρωίδα μου, όταν κάποιος πολύ αγαπημένος μου ταξιδεύει με αυτοκίνητο σε επικίνδυνο ελληνικό δρόμο. Μολονότι μυθιστόρημα, το «Όλα τα μήλα» έχει περισσότερο μορφή νουβέλας. Πιστεύεις ότι σου πάει πιο πολύ η μικρή φόρμα;

Το Όλα τα μήλα το έγραψα για νουβέλα. Για παράδειγμα, κάνει ένα ζουμ, μια εστίαση σε ένα θέμα συγκεκριμένο, δεν απλώνεται ολούθε όπως θα έκανε ένα μυθιστόρημα. Δεν ξέρω αν μου πηγαίνει περισσότερο, αλλά μου πηγαίνει εξίσου και μου αρέσει. Είναι και πιο εύκολο να διαχειριστείς το μικρό φορμάτ. Και τα διηγήματα μου πηγαίνουν νομίζω.

Το βιογραφικό σου αναφέρει ότι κάπου κάπου, κοιμάσαι αρκετά. Να υποθέσουμε ότι ξενυχτάς αρκετά;

Είμαι λίγο αϋπνιακή, όπως η "Χάπι Λου". Αλλά θα προτιμούσα να υποθέσετε ότι ξενυχτάω εξωφρενικά.

Θα μας αποκαλύψεις τι ετοιμάζεις για το προσεχές μέλλον;

Ένα σιντί (για τους παράνομους πρόσφυγες) μια καλλιτεχνική εγκατάσταση (για τους ίδιους), ένα chapbook, μια ποιητική συλλογή, ένα σουφλέ. Γράφω και κάτι σαν μυθιστόρημα.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ


Mic music portal
Συνέντευξη στον Αντώνη Ξαγά

ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΥΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΥΗ

Η Εύη Λαμπροπούλου γεννήθηκε στην Καβάλα και σπούδασε άλλα αντ’ άλλων. Γράφει διηγήματα, κόμικς και ποιήματα. Έχει πτυχίο, μεταπτυχιακό, έναν σκύλο δαλματικό, ένα βραβείο λογοτεχνικό κι άλλο ένα μυθιστόρημα το Σχεδόν Σούπερ. Από χάπια παίρνει μόνο ασπιρίνες και, κάπου κάπου, κοιμάται αρκετά. http://www.evi-labropoulou.com/hypersuper.wordpress.com...περισσότερα