Αθήνα 1943. Ένας ντετέκτιβ, ελληνοαμερικανός, βρίσκεται εδώ και λίγα χρόνια στην Ελλάδα, κυνηγημένος από τους εχθρούς του. Φυτοζωεί με το επάγγελμά του και ενώ ο πόλεμος διαλύει τις τελευταίες του ελπίδες, κάποιος τού αναθέτει την προστασία ενός κοντραμπασίστα της όπερας. Προστασία από τι; Από τον σύζυγο της ερωμένης του, που είναι ο καλύτερός του φίλος; Από τον Γερμανό αρχιμουσικό που ανεβάζει μες στην Κατοχή τον “Χρυσό του Ρήνου” στην Λυρική; Τι ρόλο παίζει η πρώην γραμματέας του ντετέκτιβ, η Βάντα η εβραιοπούλα, που κρύβει την καταγωγή της παντρεμένη μ’ έναν μαυραγορίτη; Τι ρόλο παίζει ο Μιμάρας, ο αλλήθωρος πρώην εκτελωνιστής, και η σκληρόκαρδη Στελλίτσα, η πόρνη της Τρούμπας; Τι μπορεί να σημαίνει η επίσκεψη στον μικρό κήπο του γέρου ποιητή, στην αρχή της οδού Ασκληπιού, για έναν άνθρωπο σαν τον ντετέκτιβ, που αγνοεί ακόμα και την ύπαρξή του; Ποια ανεξήγητη γοητεία ασκεί η Κατάρα του Έρωτα απ’ τον νάνο Άλμπεριχ, στον “Χρυσό του Ρήνου”, επάνω σ’ έναν άνθρωπο που δεν έχει κλίση στη μουσική; Και τι είναι αυτή η ανεξήγητη γοητεία του πάνω σε όλες τις γυναίκες της ιστορίας; Και τελικά, ποιος είναι ο μυστηριώδης πελάτης, που εκτός από την βροχή τις χρυσές λίρες με τις οποίες τον αμείβει, τον προικίζει και με δυνάμεις υπερφυσικές για να διευκολύνει την αποστολή του; Και ποια η μυστηριώδης Ισμήνη, η μαυροφορεμένη “επισκέπτρια” του ήρωα, που επιμένει με φορτικότητα να τον “αναστήσει εκ νεκρών” ερωτικά;

Στο μυθιστόρημα αυτό του Αλέξη Πανσέληνου συναντάμε έναν κόσμο που ανήκει εξίσου στο όνειρο και στην πραγματικότητα, η ειρωνεία διαπερνά την σκοτεινή πλευρά της εποχής και σπρώχνει την φανταστική περιπέτεια προς την πλευρά μιας συχνά εφιαλτικής φάρσας. Έ

πειτα από την “ιστορική φαντασία” της Ζαΐδας (εκδ. Καστανιώτη) ο συγγραφέας μάς δίνει ένα μυθιστόρημα εξίσου θεαματικό και πρωτότυπο, αποφασισμένος να ρίξει τις μάσκες του: καλύπτει το αστείο με νοσταλγία και την συγκίνηση με κακία και με συμπόνια, αναμιγνύει βίωμα και φαντασία και ειρωνεύεται τις ίδιες του τις ιδέες και τις αδυναμίες.