Πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, τότε που στην Αρχαία Ελλάδα το φωτεινό πνεύμα σοφών και ποιητών δημιουργούσε έναν πολιτισμό βασισμένο στην ελευθερία, στην επιστήμη και στην ομορφιά, στην μακρινή Ινδία η φιλοσοφική αναζήτηση της αλήθειας ήταν ιδιαίτερα έντονη.
Ένα βασιλόπουλο, ο Σιντάρτα, μεγαλωμένο με κάθε φροντίδα μέσα στον πλούτο και στην πολυτέλεια, εγκατέλειψε το βασίλειό του και την άνετη ζωή για αν γίνει ένας φτωχός αναζητητής και να βρει το μυστικό της ευτυχίας. Όχι για να ζήσει πιο ευτυχισμένος, αφού ο ίδιος εγκατέλειψε ό,τι θα μπορούσε κανείς να επιθυμήσει, αλλά για να μοιραστεί το μυστικό με όλους τους ανθρώπους που η ζωή τους ήταν λιγότερο ευχάριστη.
Η αναζήτηση δεν ήταν εύκολη. Ο Σιντάρτα όμως τα κατάφερε. Κι έγινε ένας φωτισμένος δάσκαλος, ένας βούδας. Οι τέσσερις πολύτιμες αλήθειες του δείχνουν το μονοπάτι για το τέλος κάθε δυστυχίας.
Η αντίληψη που ως τώρα είχαμε στην Ελλάδα για το Βούδα, ότι είναι ένας χοντρούλης, τεμπέλης, «στον κόσμο του», έχει αρχίσει να αλλάζει. Γιατί βούδας σημαίνει τέλεια ανάπτυξη του δυναμικού του ανθρώπου, κι ένας βούδας είναι ακριβώς το αντίθετο: ασκητικός, δραστήριος, ακτινοβόλος και γεμάτος αγάπη.