Η Θάλεια Κοντοστάθη, ετών σαράντα και σύζυγος πρωτοκλασάτου κυβερνητικού στελέχους, αναρωτιέται καθημερινά πότε και ποιος έκλεψε ολοσχερώς απ’ τη ζωή της τα χρώματα. Ζωγράφος κι ακτιβίστρια στη νεότητά της, έχει προ πολλού παρκάρει πινέλα, πανό και όνειρα κι έχει παραιτηθεί απ’ το ταξίδι στο προσωπικό της αστέρι, προκειμένου αφ’ ενός να βοηθήσει τον πολιτικό σύζυγό της να χτίσει την δική του καριέρα και αφ’ ετέρου να μοσχοαναθρέψει τις δίδυμες κόρες τους. Καθιστώντας παραλλήλως, όλο και ευπορότερο τον ψυχολόγο της. Ένα ταξίδι δρόμου, ωστόσο, με τη Φανή - μια νεαρά υπάλληλο του πολιτικού γραφείου τους, με καλλιέργεια επιπέδου παρτεριού πολυκατοικίας-, θα ανατρέψει τα δεδομένα της βαλτώδους της ύπαρξης. Θάλεια και Φανή. Κάτι σαν Θέλμα και Λουίζ, ίσως; Ένας καυγάς (δίχως φόνο), μια σύλληψη για εμπλοκή σε παράνομο τζόγο, μια τρομοκρατική ενέργεια κι ένας ξαφνικός έρωτας, θα γεμίσουν ξαφνικά με τα πιο έντονα χρώματα την άδεια παλέτα της καρδιάς της. Και τότε, θα καβαλήσει ξανά το διαστημόπλοιο για να ανακαλύψει το δικό της αστέρι.

Ένα μυθιστόρημα, για όσους βαρέθηκαν να ζουν στο ασπρόμαυρο. Μια ιστορία, για κάθε ψυχή που ασφυκτιά μέσα στο γκρίζο. Η απενοχοποίηση του ροζ. Γιατί κανένα χρώμα δεν είναι ένοχο για των ανθρώπων τις ένοχες σκέψεις.