Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Ένα περιεκτικό όσο και εμπεριστατωμένο πανόραμα της εργογραφίας γύρω από το φασισμό στην πολιτική, στην ιστορία, στην κοινωνιολογία και στη φιλοσοφία. Ο Πάξτον εξετάζει το φασισμό ως φαινόμενο, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες και την πολυπλοκότητά του, χαρτογραφεί ιστορικά τις διάφορες εκδηλώσεις του, τα στάδια και τη μετεξέλιξή του και αναφέρει ιστορικά παραδείγματα επιτυχημένων και αποτυχημένων φασιστικών κινημάτων στην εφαρμογή τους. Παράλληλα, εστιάζει στους τρόπους με τους οποίους τα φασιστικά καθεστώτα αλληλεπίδρασαν με τις κοινωνίες τις οποίες επιθυμούσαν να αλλάξουν.

Η Ανατομία του Φασισμού χρησιμοποιεί πληροφοριακό υλικό από το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής και αμερικανικής ιστορίας έτσι ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει ένα ιδιόμορφο και πολύμορφο κατασκεύασμα που θέλει να αποκαλείται πολιτικό σύστημα.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Ηλίας Μαγκλίνης συνομιλεί με τον Robert Paxton για την άνοδο του ναζισμού στη χώρα μας, τα αίτια του φαινομένου και τους τρόπους αντιμετώπισής του.
H Καθημερινή, 17/10/13

[...] Η ανατομία του φασισμού είναι ένα εξόχως ενδιαφέρον βιβλίο.
Βήμα της Κυριακής, 07/07/13

Ολοκληρωμένη το 2004, η μελέτη του θα μπορούσε να είναι παρωχημένη, αν επαναλάμβανε το μοτίβο περί οικονομικής κρίσης που γεννάει φασιστικά τέρατα. Μόνο που ο Πάξτον πιστεύει πως «ο ρόλος του ιστορικού είναι να κατανοήσει τις αντιφάσεις του παρελθόντος». Έτσι με μεθοδικό τρόπο καταγράφει τα στοιχεία που ξεχωρίζουν την έννοια της φασιστικής δράκας.
Δημήτρης Αναστασόπουλος, Ελευθεροτυπία, 31/03/13

Ένα βιβλίο για τον φασισμό είναι κάτι σαν φάρμακο, κάτι χρήσιμο που το φυλάμε οπωσδήποτε στο ράφι έχοντας διαβάσει τις οδηγίες του, αλλά ευχόμαστε να είναι και να παραμείνει αχρείαστο. Και συχνά μένει κάπως έτσι. Φτάνουν όμως μερικές στιγμές, μερικές καταστάσεις, μερικές εποχές, όπου αναγκαζόμαστε να κατεβάσουμε αυτό το φάρμακο από το ράφι και να αρχίσουμε να το παίρνουμε. Πόσες δόσεις πρέπει να πάρουμε; Όσες χρειάζονται για να συνέλθουμε.
Ένα τέτοιο βιβλίο-φάρμακο είναι και η Ανατομία του φασισμού του αμερικανού ιστορικού και καθηγητή Ρόμπερτ Ο. Πάξτον [...]
Γιώργος Λαμπράκος, BookPress, 28/03/13

Με εξαιρετικά εύστοχο και διορατικό τρόπο ο Robert Paxton διαλύει αρκετές κρίσιμες πλάνες που συμμετέχουν στη σημερινή εικόνα που έχουμε για το φασισμό και μερικές φορές “αθωώνουν” τους συνοδοιπόρους και συνενόχους του.
Ελπίδα Πασαμιχάλη, BookBar, 14/03/13

Πρόκειται για ένα βιβλίο που μπορεί να μας διδάξει αρκετά εμπεριστατωμένα τα προβλήματα που δημιούργησε ο φασισμός στα μέσα του περασμένου αιώνα και να μας βοηθήσει να αποφύγουμε ανάλογα προβλήματα στις ημέρες μας, ιδίως όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής στη χώρα μας και ανάλογα φαινόμενα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ιστολόγιο akamas, 10/02/13

Άρθρο του Ηλία Μαγκλίνη με αφορμή το βιβλίο του Robert O. Paxton, Η Ανατομία του φασισμού.
Η Καθημερινή, 25/04/12

Ρόμπερτ Πάξτον:"Τα σηµάδια του φασισµού είναι όλα εδώ".
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Τσάβαλο, Το Βήμα, 24/12/11

Η χρεοκοπία του ορθού λόγου, η οικονομική κρίση, ο φασισμός και ο ναζισμός προβληματίζουν τον ιστορικό Ρόμπερτ Πάξτον.
Συνέντευξη στον Ηλία Μαγκλίνη, Η Καθημερινή, 05/12/10

Σύμφωνα με τον Λέανδρο Μπόλαρη βασικό προσόν του βιβλίου είναι η επιμονή του Πάξτον ότι τον φασισμό μπορούμε να τον κατανοήσουμε από τη λειτουργία που επιτελεί. Ο Πάξτον προτείνει μια εξέταση της ανάπτυξης του φασισμού σε πέντε στάδια: Τη δημιουργία του ως κινήματος, το ρίζωμά του στο πολιτικό σύστημα, την κατάληψη της εξουσίας, την άσκηση της εξουσίας και την πορεία του στο βάθος του χρόνου (“ριζοσπαστικοποίηση ή εντροπία”).
Σε κάθε ένα από αυτά τα βήματα, τα φασιστικά κινήματα έρχονται αντιμέτωπα με εντάσεις, διλήμματα και εσωτερικές συγκρούσεις. Χωρίς τη δημιουργία ενός μαζικού κινήματος στους δρόμους, ο φασισμός δεν θα μπορούσε να “ριζώσει” στο πολιτικό σκηνικό. Και πάλι, από το σημείο αυτό μέχρι την κατάληψη της εξουσίας, χρειάζονταν μια σειρά από προϋποθέσεις και επιλογές.
Εδώ βρισκόμαστε, λοιπόν, ως κοινωνία. Βρισκόμαστε ακριβώς στο σημείο όπου ο ελληνικός φασισμός επιχειρεί να ριζώσει στο πολιτικό σκηνικό. Και επιβάλλεται, το οφείλουμε στην ιστορία, στους εαυτούς μας, μα κυρίως στα παιδιά μας και στο μέλλον, να ανοίξουμε τα μάτια, να δούμε, να αντιληφθούμε, να σκεφτούμε...
Δεν είναι τόσο δύσκολο. Αρκεί να θυμηθούμε κάποια άλλα λόγια του Μπρεχτ: “Τι να τον κάνω τον σκοπό σου; Η στάση σου μου αρκεί”.

Δημήτρης Μυ, Το Ποντίκι, 8/6/12