(Μαγειρική, σελ.: 147, Ιούλιος 2005)
Η συγγραφέας, επιθυμώντας διακαώς να περισωθεί ό,τι πιο ζωντανό, άμεσο και απλό από τον λαϊκό πηλιορείτικο πολιτισμό, το έθιμο και τον συλλογικό μύθο, περιγράφει μαγειρέματα. Τα είδη των εδεσμάτων που παρασκευάζονται στο Πήλιο ποικίλλουν ανάλογα, με την εκάστοτε θρησκευτική ή κοινωνική γιορτή, το γάμο, τα γεννητούρια, το είδος του πανηγυριού, το χτίσιμο του σπιτιού, το θάνατο, τις χαρές και τις λύπες της κοινότητας. Η Χαρίκλεια Βασιλείου στρώνει λοιπόν το μεγάλο τραπέζι κάτω από τον πλάτανο, την ψυχή της μεγάλης πλατείας, πλάι στο χοροστάσι, απέναντι από την παλιά πέτρινη εκκλησία και το καφενείο όπου ακόμα σερβίρουν με τέμπο αργό το τσίπουρο με το λουκούμι, το παγωμένο νερό από την πηγή. Σε αυτή την πλατεία, μέσα στο θρόισμα της ψυχής του πηλιορείτικου τοπίου, σας καλεί να γευτείτε όπως τον παλιό καλό καιρό τα ορεκτικά τσιτσίραβα και κρίταμα, τα άγρια σπαράγγια, το πικάντικο γαλοτύρι, την τηγανόκλουρα, τα κάθε λογής στριφτάρια, τον καπαμά, το χοιρινό με τα κυδώνια, το μπουμπάρι, και να ακούσετε ιστορίες για τα μαγειρέματα και τις τελετουργίες γύρω από τη γέννηση, το γάμο και το πανηγύρι. Ντόπιοι οργανοπαίχτες με τα πνευστά τους θα παίξουν κάποιες νότες για το καλό και μη διστάσετε να δοκιμάσετε το πλήθος των ετερόκλητων γεύσεων και εδεσμάτων, αφού ο έρωτας που εγείρει η θεϊκή ατμόσφαιρα, τα αρώματα από τις γαρδένιες και το γιασεμί αυξάνουν τις καύσεις και σας υπόσχονται νηφάλια μέθη.