ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ

«Μαράν Αθά» σημαίνει «ο Κύριος είναι κοντά», έτοιμος να σε τιμωρήσει για τις πράξεις σου. Είναι η απειλή που σε στέλνει στο ανάθεμα. Στην Α’ επιστολή προς Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος γράφει: «ει τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα. Μαράν αθά». Ένας νεαρός δόκιμος ιερέας στέλνεται να λύσει ένα αίνιγμα σε ένα ορεινό και απομονωμένο χωριό. Εκεί παλιότερα είχαν αφανιστεί όλα τα αρσενικά και είχαν απομείνει μόνο γυναίκες. Φτάνοντας, έρχεται αντιμέτωπος με τις ταρσίτσες, τις εννιά γυναίκες – πραγματικές ιέρειες μυστηριακών τελέσεων – οι οποίες διηγούνται σε εννιά βράδια τα όνειρά τους. Κρυφακούει τα όνειρα, κι ενώ προσπαθεί να εξιχνιάσει τον παράξενο θάνατο των αρσενικών, αθέλητα μπλέκεται στο παιχνίδι της αποπλάνησης που οι ταρσίτσες τεχνικά προετοίμασαν. Μυημένος στον έρωτα, θα τολμήσει να ονειρευτεί μια ευτυχισμένη ζωή βασισμένη στην επιθυμία του. Όμως η εκκλησιαστική εξουσία θα του χρεώσει το ανάθεμα του Μαράν Αθά και θα τον απομακρύνει από όλα όσα εκείνος επιθυμεί. Ο ίδιος θα πρέπει να λάβει την τελική απόφαση: με το θεό της εκκλησίας ή με την επιθυμία του; Δίνει απάντηση με το δικό του τρόπο, υπερβαίνοντας το δίλημμα. Μετά από εικοσάχρονη ασκητεία και μετά από μακρόχρονη περιπλάνηση στα Βαλκάνια, έρχεται να μείνει στη μοναξιά του, στο καμαράκι του Αϊ-Νικόλα του Ροχάν στον Τύρναβο. Εδώ θα ξαναπιάσει το νήμα της παλιάς προσωπικής του ιστορίας και θα μάθει την κατάληξη της τέλεσης στα γυναικεία… Δεν είναι μόνο η υπόθεση και η πλοκή του «γυναικείου» μύθου των ονειρευτριών ιδιότυπη, είναι και η γλώσσα του κειμένου∙ ένα κράμα ντοπιολαλιάς της περιοχής Τυρνάβου, με μια εκκλησιαστική καθαρεύουσα. Το αποτέλεσμα είναι ένας ρυθμικός λόγος που παρασέρνει τον αναγνώστη. Ο «γλυκύς» και «εύηχος» λόγος αρχικά ξαφνιάζει κι έπειτα συναρπάζει.