Η αστόλιστη Βασίλισσα

Μετάφραση: Παναγιώτης Σκόνδρας
Δεκαετία του ’20, Γένοβα. Μια πόλη που βουλιάζει γλυκά ανάμεσα στα παλιά μεγαλεία και στις καινούργιες προσδοκίες. Επιβλητικοί πύργοι και πολύβουα σοκάκια. Οι συναυλίες της φιλαρμονικής στην πλατεία Καρικαμέντο. Το ερειπωμένο μοναστήρι της Σάντα Μαρία. Το οχυρό Καστελάτσιο. Το λιμάνι που σφύζει από ζωή. Μέσα στην φιλόξενη απεραντοσύνη αυτού του τόπου γράφεται μια παράξενη ιστορία που θα διασχίσει χρόνια, εποχές και θάλασσες. Μια ιστορία που ξεκινά με τη ένωση του Πάρη και της Σάσας... Ο Πάρης είναι ο ‘Ροδόλφο Βαλεντίνο’ των καρβουνιάρηδων. Η Σάσα, μια πολυμήχανη κοπέλα που ασχολείται με την επεξεργασία της ζαφοράς, του πιο πολύτιμου φυτού εκείνη την εποχή. Αποκτούν ένα γιο, τον Τζάκομο, ο οποίος μεγαλώνοντας φεύγει ως ιεραπόστολος στο μακρινό νησί Μόκου Ίτι του Ειρηνικού Ωκεανού. Εκεί, τον ερωτεύεται η Λούσι, η νεαρή βασίλισσα των ιθαγενών. Ο Τζάκομο αφήνεται στο άγνωστο που τον περιμένει. Το ίδιο και η Σάσα, η μητέρα του. Λένε ότι κανείς δεν ξεφεύγει από τη μοίρα του. Ή απ’ αυτό που φοβάται.... Πολυεπίπεδο, μαγευτικό, τρυφερό, ένα μυθιστόρημα με τη στόφα του παραμυθιού, που διατρέχει τον εικοστό αιώνα. Ένα ταξίδι που ξεκινά από το λιμάνι της Γένοβας τη δεκαετία του ’20 για να καταλήξει εκεί αρκετές δεκαετίες αργότερα. Στον πυρήνα του, δύο ιστορίες αγάπης: η μία στη Γένοβα ανάμεσα σ’ έναν λιμενεργάτη και μια ράφτρα και η άλλη σ’ ένα άγνωστο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού ανάμεσα σ’ έναν ιεραπόστολο και τη βασίλισσα των ιθαγενών. ?νθρωποι απλοί, ονειροπόλοι, διασταυρώνονται με τα σημαντικά γεγονότα της ιστορίας, διαποτισμένοι ο καθένας από τους δικούς του φόβους και ελπίδες. Ο ίδιος ο Ματζάνι το περιγράφει ως εξής: «Η αστόλιστη βασίλισσα αναφέρεται σε άντρες και γυναίκες, που όλοι φαίνεται να φορούν ένα στέμμα, ακόμη και αν δεν είναι βασιλιάδες, γιατί είναι σε θέση να ορίζουν τη ζωή τους. Ήθελα να γράψω μια ιστορία για ανθρώπους που δουλεύουν πολύ, διαβάζουν λίγο και υπερασπίζονται με υπερηφάνεια την ελευθερία τους.»