Η νηστεία της Pενέ Φαλκονέτι

Τι ξέρουμε γι’ αυτήν που θα πάρει το όνομα Ρενέ Φαλκονέτι; Μαθαίνουμε πως είναι μια ιδιοφυής μουσικός, που παραιτήθηκε από κάθε καριέρα ερμηνεύτριας. Ξέρουμε πως είναι βουβή, πως μισεί τα λόγια, αλλά και πως είναι σύγχρονή μας˙ τη βλέπουμε να περπατά στη Νέα Υόρκη, υπνοβάτης που καταγράφει τα πάντα και δε δέχεται τίποτα. Αποφασίζει να ξεκινήσει μια ακραία νηστεία. Κατά τη διάρκεια των δεκατεσσάρων ημερών που θα κρατήσει, θα ξαναζήσει και θα ενσαρκωθεί το παρελθόν της, θα μεταμορφωθεί σε άψυχο αντικείμενο, σε νέο κορίτσι, σε όπλο, σε άρρωστο πουλί, θα γίνει η τυφλή, η φτωχή, η μαύρη γυναίκα, το μικρό αγόρι και ο άνδρας, η άσχημη και το θύμα. Καθώς αντιμετωπίζει έναν έναν τον κάθε πόνο, παρακολουθούμε με ποιόν τρόπο, από πολύ μακριά, ανεπαίσθητα, αρχίζει να ζει και να την πλησιάζει μια ευτυχία. Ο αναγνώστης ζωντανεύει όλο το κείμενο: τις εικόνες βίντεο που συνοδεύουν κάποια κεφάλαια, τις εικαστικές αναφορές (Γκρέκο, Τζιακομέτι, Μπέικον, Μπος κ.λπ.), τη χορογραφία μπούτο, ακούει το αυστηρό θεατρικό χορικό, διαβάζει τις αναφορές σε κεντρικά κείμενα (Οβίδιος, Αττάρ, Κάφκα, Γουλφ, Λισπέκτορ) της λογοτεχνίας της μεταμόρφωσης.