Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης συγκροτήθηκε ως τόμος από τρεις σπονδυλωτές μελέτες.

Στην πρώτη, Εισαγωγή στην ποιητική του, ο ποιητής τοποθετείται μέσα στη γενιά του και στην εποχή του. Εξετάζεται η ανάπτυξη του έργου του από συλλογή σε συλλογή και ερμηνεύεται η καταγωγή και η σημασία του προ-λογικού του κόσμου. Στη δεύτερη μελέτη, Οι ποιητικές απαρχές και οι σταθερές της τεχνικής του, ερευνώνται με τη συνδρομή και νέων άγνωστων στοιχείων οι αρχικές καταβολές και η ποιητική του διαμόρφωση. Και χαρακτηρίζεται ως σύλληψη και μορφοποίηση τελικά εξπρεσιονιστική η ποίησή του, κάτω από την επιφάνεια του υπερρεαλισμού της. Στην τρίτη κριτική, Η μορφολογία του γραπτού και άγραφου κειμένου, αναλύεται η αυτοαναφορικότητα της ποίησής του: η ρηγματική, η φανερή και αφανέρωτη, εικόνα του ποιήματος, και η γένεση και η κατασκευή του με τη διαδικασία ενός κλειστού κυκλώματος.

Η όλη σύνθεση πλουτίζεται με αυτοσχόλια του ποιητή σχετικά με τη "βιοτική" και την "ποιητική" του και υποστηρίζεται "παραδειγματικά" με ανάλυση ορισμένων ποιημάτων στην οποία περιγράφεται ο μηχανισμός της φαντασίας του. Στόχος του μελετητή: να φωτιστεί από πολλές πλευρές η προσωπικότητα ενός ποιητή από τους πιο χαρακτηριστικούς της