Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης μας δείχνει εικόνες από το περιβάλλον του, την κατοικία του, δηλαδή τον χώρο του με το υπνοδωμάτιο, την κουζίνα, το μπάνιο, το κρεβάτι, το τραπέζι, το νεροχύτη. Πρόκειται για ατμόσφαιρα ιδιωτική, θα μπορούσε μάλιστα να μιλήσει κανείς για κάτι ιδιαίτερα οικείο. Το κρεβάτι, για παράδειγμα, δεν είναι στρωμένο με τάξη, η κουβέρτα και τα σεντόνια ανακατεμένα το ‘να πάνω στ’ άλλο, λες και μόλις έχει σηκωθεί κάποιος. Και το πρόσωπο που δένει μ’ όλα αυτά δεν βρίσκεται μακριά: Είναι μια γυναίκα άσπιλης ομορφιάς, που φανερώνεται κυριαρχικά στο κέντρο αυτών των έργων. Και τα δυο, τόσο τα εσωτερικά όσο και τα γυμνά, μας μεταδίδουν ένα κομμάτι πραγματικότητας από την καθημερινότητα του Γιάννη Ψυχοπαίδη.
Ο Ψυχοπαίδης χρησιμοποιεί με τέτοιο τρόπο τη γρήγορη τεχνική της στιγμιαίας φωτογραφίας - αν και κάνει μια καθαρή ζωγραφική χωρίς καν προσχέδιο -, ώστε πάνω στα έργα αυτά να μένει προσκολλημένο κάτι από την αμεσότητα αυτής της διαδικασίας.