Δείτε εδώ το αφιέρωμα για το Μάριο Χάκκα

Χρειάζεται και λίγη ταπεινοφροσύνη, για να συνεννοούμαστε. Αλλιώς μας αξίζει να τραβάμε όσα τραβάμε. Ο Μάριος Χάκκας, παρά μία μέρα και θα έβλεπε τυπωμένο το καινούριο του βιβλίο. Δεν πρόλαβε. Κι ας είχε γράψει: «Άι-Γιώργη, κουταλά και προστάτη μου, άφησε να τελειώσω αυτές τις σελίδες. Δεν ξέρω πόσες. Όσο θα νομίζω πως κάτι πάω να πω κι ας μη το λέω. Εσύ ξέρεις πως δεν κοροϊδεύω, πως δεν πετάω την μπάλα έξω για καθυστέρηση. Ασχολούμαι τίμια μ’ αυτή την υπόθεση περιγράφοντας το βίο των αγίων φίλων μου, που ήτανε πέτρες και γίναν σφουγγάρια».
Απόσπασμα από την κριτική του Δ. Ν. Μαρωνίτη, για το βιβλίο του Μάριου Χάκκα Το κοινόβιο, «Το Βήμα», 15/7/1972