ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΗΤΣΟΣ

1924

Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Στην Κατοχή, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και τα χρόνια του εμφυλίου κατέφυγε ως πολιτικός πρόσφυγας στη Ρουμανία και τη Σοβιετική Ένωση. Στα γράμματα εμφανίστηκε στη Ρουμανία, όπου συμμετείχε στον κύκλο των εξόριστων ελλήνων λογοτεχνών Τάκης Αδάμος, Κώστας Μπέσης, Έλλη Αλεξίου, Απόστολος Σπήλιος, Τάκης Χατζής κ.ά. Στη Σοβιετική Ένωση, ο Αλεξανδρόπουλος σπούδασε στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας και επιδόθηκε στη μελέτη της ρωσικής λογοτεχνίας και της λαικής παράδοσης. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη συντήρηση παλαιών εικόνων και η ενασχόλησή του αυτή με τα εικαστικά θα επηρεάσει σημαντικά το λογοτεχνικό του έργο Το 1975 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με τη γυναίκα του, την ελληνίστρια Σόνια Ιλίνσκαγια.

Η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου εκδόθηκε το 1954 Αρματωμένα Χρόνια. Εξέδωσε επίσης τις συλλογές διηγημάτων: Μια πρόσφατη ιστορία 1965, Λευκή ακτή 1966, Φύλλα Φτερά 1977, Η ένατη πληγή 1986. Τα μυθιστορήματα: Νύχτες και αυγές, Η πολιτεία 1961 Νύχτες και αυγές, Τα βουνά 1963, Σκηνές από το βίο του Μάξιμου του Γραικού 1976, Τα θαύματα έρχονται στην ώρα τους 1976 και Μικρό όργανο για τον επαναπατρισμό 1980. Εξέδωσε επίσης πολλές βιογραφίες ρώσων κλασικών, μελέτες για ρώσους κυρίως συγγραφείς και μεταφράσεις Ε. Καζακίεβιτς, Γιούρι Ολέσα, Γκριμπογέντοφ, Πούσκιν, Γκόγκολ, Τσέχωφ, παλαιορωσικά κείμενα και λαϊκά ρωσικά παραμύθια και ταξιδιωτικές αφηγήσεις, Από τη Μόσχα στη Μόσχα, 1971, Οι Αρμένηδες, 1982. Από την πρόσφατη παραγωγή του, σημειώνουμε τα έργα: Αυτά που μένουν 1994, Επιστροφή γραφές αθωότητας 1999 , Στο όριο 2003 . Έγραψε επίσης μια ιστορία της ρωσικής λογοτεχνίας, Η ρωσική λογοτεχνία: Από τον 11ο αιώνα μέχρι την επανάσταση τού 1917 Κέδρος, 1977,78.

Με έντονες τις επιδράσεις των ρώσων κλασικών, ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος επεξεργάζεται μια δική του εκδοχή του ρεαλισμού, η οποία ενσωματώνει νεωτερικές τεχνικές και επιδράσεις, όπως του Κάφκα και του Τζόυς, συνταυτίζοντας μύθο και ιστορία, εικόνα και λέξη. Το 1963 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό αντιστασιακού διηγήματος της Επιθεώρησης Τέχνης, για το διήγημά του Κορυσχάδες. Το 1979 με το διεθνές λογοτεχνικό βραβείο Γκόρκι, για τις μελέτες και μεταφράσεις του από τη ρωσική λογοτεχνία. Το 1981 με το πρώτο βραβείο μυθιστορηματικής βιογραφίας, για Το ψωμί και το βιβλίο. Ο Γκόρκι. Το 1985 με το βραβείο Τουμανιάν, για το έργο του Οι Αρμένηδες Ταξίδι στη χώρα τους και την ιστορία τους. Το 2001 τιμήθηκε με το κρατικό Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών.

Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα βιβλία του

πεζογραφία

Μικρό όργανο για τον επαναπατρισμό. Μυθιστόρημα 1980

Ο Μεγάλος Αμαρτωλός Ντοστογιέφσκι, βιογραφία 1984

Η ένατη πληγή. Διηγήματα

μελέτες

Αντίσταση Δημοκρατία 1975

H Pωσική λογοτεχνία τόμος A΄ 1977

H Pωσική λογοτεχνία τόμος B΄ 1978

H Pωσική λογοτεχνία τόμος Γ΄ 1978

μεταφράσεις

Aφήγηση της Eκστρατείας του Iγκόρ. 1976

O βίος του Πρωτόπαπα Aββακούμ. 1976

Η Πολιορκία και η Άλωση της Πόλης από τους Τούρκους το 1453. Το ρωσικό χρονικό του Νέστορα Ισκεντέρη. 1978