ΝΕΝΕΔΑΚΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ

(1918 )

Ο Ανδρέας Νενεδάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και κατάγεται από οικογένεια αγωνιστών της ελληνικής επανάστασης. Το 1938 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο χώρο της λογοτεχνίας στην εφημερίδα Νίκη, μέσα στον πόλεμο, το 1941, με ένα ποίημα για την Αλβανία. Την ίδια χρονιά έφυγε για τη Μέση Ανατολή και κατατάχτηκε στο στρατό. Πολέμησε στη μάχη του Ελ Αλαμέιν και το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στο κίνημα της Μέσης Ανατολής. Την περίοδο που υπηρετούσε τη θητεία του στη Μέση Ανατολή, άρχισε να γράφει θέατρο. Έζησε οχτώ χρόνια διωγμών και φυλακίσεων, ως το 1954. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, άνοιξε την γκαλερί Κεραία και ασχολήθηκε με τη διοργάνωση εκθέσεων ζωγραφικής. Το 1954 εξέδωσε το χρονικό Μπιρ Χακίμ και ακολούθησαν πεζογραφήματα, μελέτες και άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1967 έκλεισε την γκαλερί του και έφυγε από την Ελλάδα. Έζησε στη Γαλλία και τη Σουηδία, όπου έγινε μέλος της Σουηδικής Εταιρείας Συγγραφέων. Έντονα αυτοβιογραφικό, το έργο του είναι ρεαλιστικό, με ποιητικές αποχρώσεις και η γραφή του αντλεί την αμεσότητα και τη δυναμική της από τον λαϊκό προφορικό λόγο. Δεξιοτέχνης της περιγραφής και της αναπαράστασης, ο συγγραφέας σχολιάζει την περιπέτεια του ανθρώπου, εσωτερική και εξωτερική, δίνοντας έμφαση στην εξέγερσή του ενάντια στις κάθε λογής συμβάσεις. Άλλα έργα του είναι: Άσπροι φράχτες, Τα πορτοκάλια είναι πικρά τον Οχτώβρη, Οι μαργαρίτες του αγίου, Απαγορεύεται, Ο ζωγράφος Τσίγκος στον πόλεμο και στη φυλακή, Svart April (Μαύρος Απρίλης, κυκλοφόρησε πρώτα στα σουηδικά), Ο κρητικός πόλεμος, Δέκα γυναίκες, Το παλικάρι, Το χειρόγραφο της Σχολής Καλών τεχνών, Παλιές φωοτγραφίες, Ο εφεδροπατέρας, κ.α. Το 1992 τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο για το μυθιστόρημά του Οι βουκέφαλοι.