Ο Νάσος Βαγενάς γεννήθηκε στη Δράμα, μια πόλη της βόρειας Ελλάδας, το 1945. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο και τις τρεις πρώτες τάξεις του γυμνασίου εκεί, και το 1960 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1963-1968), Ρώμης (1970-1972), Έσσεξ (1972-1973) και Καίμπριτζ, όπου (1974-1978) εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα την ποίηση και την ποιητική του Γιώργου Σεφέρη. Από το 1980 ως το 1991 διετέλεσε καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, και από το 1992 είναι καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκτός από τα ποιητικά βιβλία του, ο Νάσος Βαγενάς έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία μελετών και δοκιμίων πάνω σε θέματα της λογοτεχνίας και της λογοτεχνικής κριτικής που τον έχουν αναδείξει σε έναν από τους σημαντικότερους σήμερα Έλληνες κριτικούς. Ένα από αυτά Η ειρωνική γλώσσα, βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Κριτικής το 1995. Το 2005 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για το έργο του Στέφανος, το 2013 το Βραβείο Δοκιμίου του «Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη» της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του δοκιμιακού έργου του, το 2017 το Μεγάλο Τιμητικό Βραβείο του λογοτεχνικού περιοδικού «Ο Αναγνώστης», το 2018 το Μεγάλο Βραβείo Ποίησης «Jean Moreas» για το σύνολο του έργου του και το 2022 απέσπασε την Τιμητική διάκριση της Ακαδημίας Αθηνών, του «Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη», για το σύνολο του έργου του.