ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ, ο Κύπριος

(1884, 1956)

Ο Νίκος Νικολαϊδης γεννήθηκε στη Λευκωσία. Έμεινε πολύ νωρίς ορφανός και βγήκε στη βιοπάλη. Πήγε μόνο στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και στη συνέχεια ασχολήθηκε με διάφορες χειρωνακτικές εργασίες. Μαθήτευσε σε έναν κύπριο αγιογράφο, έμαθε να ζωγραφίζει και στη συνέχεια βιοποριζόταν από τη ζωγραφική. Φιλοτέχνησε πολλές εικόνες σε εκκλησίες και μοναστήρια της Κύπρου. Το 1907 ήρθε στην Αθήνα και παρακολούθησε, ως ακροατής, μαθήματα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1908 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα, με τα αφηγήματα Προσευχή και Τα δεσμά, και το ποίημα Του βράχου οι ανεμώνες στο περιοδικό Από όλα δια όλους, του Βλάση Γαβριηλίδη. Την ίδια περίοδο συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά (Πανελλήνια Επιθεώρηση, Νέα Ζωή, Σεράπιον, Γράμματα, Βωμός, Νέα Επιθεώρηση, Κυπριακά Γράμματα) και την εφημερίδα Ακρόπολις, δημοσιεύοντας κείμενα αρχικά στην καθαρεύουσα και στη συνέχεια στη δημοτική. Παράλληλα ήρθε σε επαφή με τον κύκλο του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου και πήρε μέρος στην ίδρυση του πολιτιστικού συλλόγου Η Δράσις. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, ζώντας από την τέχνη του. Μετά το τέλος των ταξιδιών του, έζησε στην Αθήνα για τέσσερα χρόνια (1915 19) και στη Λεμεσό για άλλα τέσσερα (1919 1923), όπου εργάστηκε ως καθηγητής ιχνογραφίας. Την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1919 με την έκδοση του τρίπρακτου, έμμετρου θεατρικού Το γαλάζιο λουλούδι, που παραστάθηκε με επιτυχία από το θίασο Αιμίλιου Βεάκη Χριστόφορου Νέζερ στην Αλεξάνδρεια τέσσερα χρόνια αργότερα, με σκηνικά και μουσική του ίδιου του Νικολαΐδη. Ακολούθησαν εκδόσεις ποιημάτων, διηγημάτων και μυθιστορημάτων, αρχικά στην Κύπρο και στη συνέχεια στο Κάιρο, όπου θα εγκατασταθεί μετά από μια σύντομη παραμονή του στην Αλεξάνδρεια. Υπήρξε ιδιόρρυθμος άνθρωπος, με εξαιρετικές ικανότητες, που παρότι αυτοδίδακτος ανανέωσε τον πεζό λόγο. Επηρεάστηκε από τα ρεύματα του αισθητισμού και του εξωτισμού. Η πεζογραφία του είναι ρεαλιστική, αλλά με εμφανή την επίδραση της ποίησης, ειδικά στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τη μουσικότητα της φράσης. Κύρια προτερήματά του είναι η ψυχογραφική του ικανότητα και η δεξιοτεχνία με την οποία φέρνει στο φως τις μύχιες σκέψεις των ηρώων του.

Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα έργα του

πεζογραφία

Το βιβλίο του Μοναχού 1986

Ο Σκέλεθρας και άλλα διηγήματα 1991 εξαντλημένο

Τα τρία καρφιά. Μυθιστόρημα 1992

Πέρα απ το καλό και το κακό 1994

H καλή συντρόφισσα 1999