ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

12.44€ 10.58€

Βραβευμένο Συγγραφέας: ΓΟΥΔΕΛΗΣ, ΤΑΣΟΣ
Έτος έκδοσης: 2013
ISBN: 978-960-04-4340-0
ΣΕΛ.: 224
Σχήμα: 14 Χ 20,6
Βάρος: 252.00 γραμ.
Μαλακό εξώφυλλο
Βραβείο: ΣΤΗ ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ στην κατηγορία ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, Στη βραχεία λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2014» στην κατηγορία Νουβέλα-Διήγημα


ΣΤΗ ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
στην κατηγορία ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Τα 22 διηγήματα της συλλογής αφηγούνται με τον τρόπο τους «μικρές ιστορίες», οι οποίες επιχειρούν να αποδώσουν ελλειπτικά, χωρίς άσκοπες περιγραφικότητες, περίπου «μετέωρες» καταστάσεις. Το ποιητικό ζητούμενο κυριαρχεί μέσα σε τόνους μινιμαλιστικούς και σκηνικά όπου η λεπτομέρεια μεγεθύνεται ανησυχητικά ή ειρωνικά.
Πρόσωπα (συνήθως το υποκειμενικό βλέμμα) και καταστάσεις δεν υπακούουν αυστηρά στις επιταγές της κλασικής δραματουργίας, ενώ το σύνολο συντίθεται από ποικιλία θεματικών μοτίβων, τα οποία επιχειρούν να συλλάβουν τα φευγαλέα παράδοξα μικρών και μεγάλων «αντινομιών» της πραγματικότητας.

Τι είναι αυτό που ενοχλεί τον Γουδέλη στην καθιερωμένη εκφραστική – κλασική ή μοντέρνα; Προφανώς τίποτε άλλο από τη σύμβαση της κυριολεξίας όπου η οιαδήποτε φράση υπογράφει προκλητικά συμβόλαια πιστότητας με το πραγματικό! Έχουμε, δηλαδή, μια γενναία πνευματική άρνηση που απωθεί τα δεδομένα για να ελευθερώσει μια διαφορετική (και – γιατί όχι; - την αληθινή) αίσθηση ζωής. Ωστόσο ο Γουδέλης δεν καταφεύγει, όπως θα περίμενε κάποιος, σε αφηρημένες πρόζες  στις οποίες δεν υπάρχουν: υπόθεση, δραματικότητα και αφήγηση. Απεναντίας, προτιμά τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ παραστάσεως και εσωτερίκευσης, όπου κατά κάποιον τρόπο μεσολαβεί ένας μετεωρισμός που παρευθύς βρίσκει καταφύγιο στη γνωστή μας αφηγηματική ροή. Με άλλα λόγια, είμαστε πολύ κοντά και συνάμα πολύ μακριά από το νόημα…

Κωστής Παπαγιώργης


ΚΡΙΤΙΚΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Είναι ένα βιβλίο που σε γοητεύει και δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου – αυτό είναι το πρώτο συναίσθημα που σε καταλαμβάνει ως αναγνώστη, ότι βρίσκεσαι δηλαδή μπροστά σε μια ιδιαίτερη περίπτωση αφηγηματικού λόγου που ακόμα κι αν δεν μπορείς να τον κατανοήσεις πλήρως, σε «αιχμαλωτίζει» με την γοητεία της γλώσσας.
Ιστολόγιο Librofilo, 15/01/14

Ο συγγραφέας Τάσος Γουδέλης μιλάει για το βιβλίο του Το ωραίο ατύχημα στην εκπομπή Booktalks.
Amagi radio, 11/01/14

Χρησιμοποιώντας για την αφήγησή του άλλοτε το πρώτο και άλλοτε το τρίτο ενικό πρόσωπο, ο Γουδέλης θα τοποθετήσει στο επίκεντρο της δράσης τον εαυτό του: έναν εαυτό ο οποίος θα ενεργήσει και θα κινήσει τα νήματα της πλοκής υπό την ιδιότητα του συγγραφέα. Τα διηγήματα του Γουδέλη δεν είναι στεγνές επιδείξεις τεχνικής παγιδευμένες στην εσωστρέφειά τους αλλά ζωηρά στιγμιότυπα μιας εσωτερικής ζωής με αληθινή δραματική ένταση και πηγαίο ψυχικό ρίγος: χαρακτηριστικά που απομακρύνουν αυτομάτως την οποιαδήποτε υποψία εγκεφαλικότητας και μεταμορφώνουν το συγγραφικό υποκείμενο σε γνησίως  πάσχουσα οντότητα.
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ο αναγνώστης, 17/12/13

Γραφή γεμάτη διακειμενικά θραύσματα και κενά, με την ποιητική αφαίρεση οδηγό και στόχο την υπέρβαση του ρεαλισμού.
Αριστοτέλης Σαΐνης, Εφημερίδα των Συντακτών, 15/12/13

Ένα βιβλίο γραμμένο με ποιητικότητα, τόσο σιωπηλό και τόσο εύγλωττο όσο και ο εσωτερικός του κόσμος.
Τούλα Ρεπαπή, diavasame.gr, 30/08/13

Όπως έχει αποδείξει στην εικοσιπεντάχρονη συγγραφική του παρουσία, ο Τάσος Γουδέλης είναι λάτρης της σκιάς και του φευγαλέου· σχεδόν απεχθάνεται τη συγκεκριμενοποίηση του όποιου υλικού τον κινητοποιεί αφηγηματικά. […] προτιμά να κινηθεί και να δράσει αφηγηματικά «μέσα στο αδιάσειστο της φαντασίας». Εκεί που τα πρόσωπα, τα πράγματα και οι καταστάσεις περιβάλλονται από την αχλή απροσδιόριστων ψιθύρων ή μιας ομιλούσας σιωπής, απροσπέλαστης και ακατανόητης από τους ανυποψίαστους, τους συνηθισμένους στην ευθεία αναγνωστική πορεία, από αυτούς που προτάσσουν την κατανόηση της αναγνωστικής ηδονής. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα συγγραφέα μονίμως -αλλά με σύνεση τηρώντας τους κανόνες του λογοτεχνικού παιχνιδιού- πειραματιζόμενο –με έναν συγγραφέα που ακόμη και γράφοντας αναζητεί ερείσματα γραφής.
Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, Η Αυγή, 06/07/13

Σμιλεύει εδώ και χρόνια ένα έργο από αλλεπάλληλες συλλογές σύντομων διηγημάτων. Με έναν λόγο εσωτερικό χωρίς να γίνεται χαώδης. Στην πρόσφατη συλλογή του συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε. Κείμενα που χρησιμοποιούν τη λεπτομέρεια μεγεθύνοντας τη – χωρίς να απουσιάζει η πλοκή ή η παράδοση της αφήγησης, απλώς ενίοτε παρακάμπτεται.
Γιώργος Ρομπόλας, METROPOLIS, 19/06/13

Ο Τάσος Γουδέλης, μετά από-έξι επτά βιβλία διηγημάτων και, πιο σωστά, μετά από επώδυνο φροντιστήριο πάνω στην καταστροφή της φράσης που εμπνέεται από τον ρεαλισμό και τη δεδομένη παρατήρηση, κερδίζει το «λίαν καλώς» και πιάνει πια την άκρη του αφηγηματικού νήματος, όπως κι αν εμπνευστεί τη συνέχεια.
Κωστής Παπαγιώργης, LIFO, 05/06/13

Τα διηγήµατα του Γουδέλη δεν είναι στεγνές επιδείξεις τεχνικής παγιδευµένες στην εσωστρέφειά τους αλλά ζωηρά στιγµιότυπα µιας εσωτερικής ζωής µε αληθινή δραµατική ένταση και πηγαίο ψυχικό ρίγος: χαρακτηριστικά που αποµακρύνουν αυτοµάτως την οποιαδήποτε υποψία εγκεφαλικότητας και µεταµορφώνουν το συγγραφικό υποκείµενο σε γνησίως πάσχουσα οντότητα. Και εδώ ο µοντερνισµός (στον οποίον ανήκει χωρίς την παραµικρή αµφιβολία ο Γουδέλης) κάνει µε τα πιο πειστικά αποτελέσµατα τη δουλειά του.
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Το Βήμα, 23/06/13

Με αρωγό τα εξαίρετα ελληνικά του, ο Γουδέλης παρατηρεί την παρενδυσία της αλήθειας. Ανασύρει από τα σκεπασμένα κιτάπια της πραγματικότητας μια ζοφερή μέθεξη. Υλικά άυλα που παντρεύονται με ένα χιούμορ γεμάτο αυτοσαρκασμό, πλάθοντας το ανυπόφορο, σε ελεγειακά υποφερτό.
Νίκος Κουρμουλής, Η Αυγή, 11/06/13

 

ΓΟΥΔΕΛΗΣ, ΤΑΣΟΣ ΓΟΥΔΕΛΗΣ, ΤΑΣΟΣ

Ο Τάσος Γουδέλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. Έχει γράψει θεωρητικά βιβλία για τον κινηματογράφο και έχει διδάξει Ιστορία Κινηματογράφου και τεχνική σεναρίου σε ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. ...περισσότερα