Ιστορίες από το νησί των πυροτεχνημάτων - 11. Ο ΣΥΝΑΧΩΜΕΝΟΣ ΚΟΚΟΡΑΣ

Ο Ερίκος είναι ένας ωραίος κόκορας με χρυσοκόκκινη ουρά και πλουμιστό λειρί. Ξυπνάει κάθε πρωί τους κατοίκους της Ντελαγκράτσια, κακαρίζοντας με έξι διαφορετικούς τρόπους. Μια μέρα όμως πέφτει μια δυνατή νεροποντή και ο Ερίκος συναχώνεται. Έχει πονοκέφαλο, ρίγη και κρυάδες και σαν να μην έφτανε αυτό βραχνιάζει και δε μπορεί να κακαρίζει δυνατά για να ξυπνάει τον κόσμο τα πρωινά, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της Ντελαγκράτσια να χουζουρεύουν από το πρωί ως το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί. Ο δήμαρχος καλεί έκτακτο δημοτικό συμβούλιο στην κρεβατοκάμαρά του και οι δημοτικοί σύμβουλοι αποφασίζουν να σώσουν τον Ερίκο και να προσλάβουν ένα νέο δυναμικό κόκορα στη θέση του. Απελπισμένος ο Ερίκος με μάτια θολά από τα δάκρυα, μαζεύει τα λιγοστά του υπάρχοντα και ετοιμάζεται να φύγει για πάντα από τη Ντελαγκράτσια. Τη στιγμή όμως που περνάει έξω από την παιδική χαρά μια ευχάριστη έκπληξη τον περιμένει.
 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Κάθε πρωί λοιπόν, χαράματα, ο Ερίκος φτερούγιζε στην πιο ψηλή κεραμιδένια στέγη και περίμενε. Μόλις έβλεπε τον ήλιο να ξεμυτίζει απ'  το καταπράσινο βουνό και να φωτίζει τους ανεμόμυλους και τ'  ασβεστωμένα σπίτια, άρχισε να κακαρίζει με όλη του τη δύναμη:

Κίκι-ρίκι! Κικί-ρίκι!
Ανατολή! Ανατολή!
Μην κοιμόσαστε, ντροπή!

Φτάνει η ξάπλα!
Φτάνει, φτάνει!
Σηκωθείτε μάνι μάνι!

Τέρμα, τέλος το ραχάτι!
Σηκωθείτε απ' το κρεβάτι!
Σαπουνίστε τα αφτιά σας,
τη μύτη και τα μάγουλά σας!

Φορέστε ρούχα παρδαλά
και καπέλα με φτερά
και τρεχάλα στη δουλειά!

ΓΝΩΜΕΣ

Πώς είναι όταν ένας κόκορας συναχώνεται; Όταν ένας κόκορας συναχώνεται, χάνει τη φωνή του, είναι δυστυχής, δράμα σκέτο, αλλά εμείς όλως τυχαίως διασκεδάζουμε.
ΤΑ ΝΕΑ

Η συγγραφή αυτού του βιβλίου πηγάζει από την  επιθυμία του συγγραφέα να γράψει παραμύθια με θέμα παιδιά με σωματικές αναπηρίες. Το αισιόδοξο μήνυμα αυτών των κειμένων είναι ότι οι αναπηρίες μπορούν  να ξεπεραστούν με τη βοήθεια της ιατρικής τεχνολογίας και, το κυριότερο, ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν πολλά θετικά να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Όπως και σε άλλα παραμύθια του («Το Παραπονεμένο Ελεφαντάκι», «Ο Φαλακρός Σκαντζόχοιρος») ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την παραμυθιακή αφήγηση για να χειριστεί δύσκολα και επώδυνα θέματα.
Τζίνα Καλογήρου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας Πανεπιστήμιου Αθηνών